تدوین متغیرهای رشد و توسعه اقتصادی شهرها در جهت رقابت‎پذیری مجموعه‎های شهری

متغیرهای رشد و توسعه شهری، تقریباً از سال های 1990 تا 2010 در پژوهش‌های علمی، بسیار مورد توجه قرار گرفتند. آنچه در این پژوهش به صورت تاکیدی به آن پرداخته شده است از دو محور اصلی متمایز می‌شود: نخست استخراج و کاوش متغیرهایی است که این رشد و توسعه را به سمت رقابت‌پذیری اقتصادی سوق می‌دهند. این جهت‌دهی به موضوع سبب می‌گردد تا متغیرها ماهیتی نسبی داشته باشند؛ زیرا رقابت‌پذیری بین چند موضع (بستر مکانی) قابل پیگیری است. محور دوم که در راستای محور نخست قرار می‌گیرد این است که باید این موضع که تاکید بر مجموعه‌های شهری دارد و به‌عنوان متغیر وابسته معرفی شده است را تدوین کرد؛ زیرا تا سال 2019 متغیرهای معرفی‌شده در سطح کلان مورد مطالعه و بررسی بودند؛ به همین منظور هدف از این پژوهش، آشکارسازی متغیرهای رقابت‌پذیری شهرها در سطح مجموعه شهری است که ضرورت پژوهش به دلیل تاکید بر موضع و بستر منطقه‌ای، دارای اهمیت می گردد. نوع تحقیق در دسته تحقیقات کاربردی است که دو سازه رقابت‌پذیری از منظر رشد و توسعه و مجموعه شهری در راستای رقابت‌پذیری از عمق ادبیات تحقیق و مبانی نظری در مورد موضوع استخراج شده و روش تحقیق به کمک ابزار گردآوری اطلاعات (مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه) و روش دلفی (دیدگاه های خبرگان و نخبگان) امتیازدهی به چهار بُعد و 16 مولفه برای رقابت‌پذیری از منظر رشد و توسعه و سه بُعد و 10 مولفه پیشنهادی برای مجموعه شهری در راستای رقابت‌پذیری تدوین و به آنها ارائه شده است گویه‌های پرسشنامه‌ ساختاریافته تحقیق از پرسشنامه های تحقیقات مشابه داخلی و خارجی استخراج و محلی‌سازی گردیده و روایی و پایایی آن به تایید رسیده است. در تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز تحلیل عاملی تاییدی متغیر مستقل رقابت‌پذیری و متغیر وابسته مجموعه شهری از حیث ارتباط سوالات با هر یک از مفاهیم بررسی شد و نتایج ابعاد ارائه شد و شاخص های موردمطالعه از حیث اهمیت و نقش، تحلیل و ارزیابی شدند. پیشنهاد اصلی پژوهش نیز بر اساس یافته های تحقیق، تاکید بر بعد رقابت پذیری اجتماعی فرهنگی است.