تاثیر شوک‌های اقتصاد کلان بر سرمایه‌گذاری در بخش مسکن در ایران با استفاده از روش خودرگرسیونی برداری بیزین

سرمایه گذاری در بخش مسکن، یکی از اجزای اصلی سرمایه گذاری است که نقش اساسی در تولید و اشتغال ایفا می کند. شواهد تجربی نشان می‌دهند که سرمایه‌گذاری در این بخش، واکنش قابل‌توجهی به شوک‌های اقتصاد کلان نشان می‌دهد. در این مقاله با استفاده از روش خودرگرسیونی برداری بیزین، تاثیرات شوک‌های اقتصاد کلان بر سرمایه‌گذاری در بخش مسکن ایران طی بازه زمانی 1357 تا 1396 مطالعه شده است. چهار شوک اقتصاد کلان وارد مدل شده است که عبارتند از: شوک های پولی، مالی، درآمد نفتی و نرخ ارز. با توجه به آزمون‌های انجام شده، تابع پیشین سیمزژا (نرمال ویشارت) نسبت به توابع پیشین بررسی شده، مناسب‌تر است. با توجه به نتایج حاصل از توابع واکنش آنی شوک پولی و شوک درآمد نفتی، به ترتیب بیشترین و کمترین اثر ماندگاری را بر سرمایه‌گذاری حقیقی در بخش مسکن ایران داشته‌اند. بیشترین نوسان سرمایه‌گذاری به ترتیب مربوط به شوک های مالی، پولی، نرخ ارز و درآمد نفتی بوده است؛ از این رو این تفاوت در اندازه و ماندگاری شوک‌ها باید مورد توجه سیاست‌گذاران قرار گیرد.

The Impact of Macroeconomic Shocks on Iran’s Housing Investment by Using BVAR

Residential investment is the main component of investment and has a crucial rule in output and employment. The residential investment is affected by macroeconomic shocks. This paper provides an empirical assessment of the pace at which housing investment has responded to different macroeconomics shocks in Ian in the 1978 2017 period by using the BVAR method. Four macroeconomic shocks are introduced to the model i.e. exchange rate, monetary, fiscal, and oil income shocks. The SimsZha (NormalWishart) was recolonized the most appropriate prior function for our data set. The Impulse response functions reveal that one standard deviation positive shocks to exchange rate, interest rate, government expenditure, and oil income initially increased housing investment and then gradually returned to its steadystate value. Oil price and monetary shocks had the shortest and longest duration impact on residential investment. The highest volatility in residential investment created by the fiscal, monetary, exchange rate, and oil income shocks respectively. The results indicate that the policymaker should consider the difference in the amount and duration of the impacts of four macroeconomic shocks on residential investment in the policymaking.