طراحی دستیار هوشمند آموزشی مبتنی بر عامل و بررسی اثربخشی آن در پرتال‌های یادگیری الکترونیکی

مقدمه: امروزه پرتال‌های آموزشی به‌وسیله سازمان‌ها برای ترویج یادگیری الکترونیکی راه‌اندازی می‌شوند. در این پژوهش با تمرکز بر طراحی عامل‌های انسان‌گونه، نوعی عامل هوشمند به عنوان دستیار آموزشی، طراحی و سپس اثربخشی آن در کارکرد پرتال آموزشی ارزیابی گردید. مواد و روش‌ها: این تحقیق در دو مرحله تولید نمونه‌ای از عامل هوشمند و پس از آن ارزیابی اثربخشی آن، در سه گروه آموزشی (mba، مدیریت فناوری و مدیریت صنعتی) موسسه مهرالبرز در سال 1392 انجام شد. روش تحقیق در مرحله اول آزمایشی و نمونه‌سازی و در مرحله دوم پیمایشی - توصیفی بود. 31 نفر از دانشجویان دوره الکترونیکی موسسه مهر البرز با روش نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب گردیدند. ابزار گرداوری دادهها، پرسشنامهای محقق‌ساخته مبنی بر مدل تایید انتظار بود که روایی آن با تایید خبرگان و پایایی آن با ضریب الفای کرونباخ 895/0 مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمونهای پارامتریک در نرم‌افزار minitab نسخه 14 انجام شد.نتایج: با بررسی نتایج حاصل از تعامل 31 دانشجو با عامل طراحی‌شده از طریق سیستم مدیریت یادگیری الکترونیکی موسسه مهرالبرز و بر مبنای مدل مفهومی اثربخشی آموزش الکترونیکی، متغیرهای آسانی‌ استفاده، رضایت کاربر و مفید بودن، به ترتیب نمراتی معادل 55، 58 و 57 درصد با سطوح معناداری به ترتیب 03/0، 09/0 و 01/0 را کسب کردند که نشان‌دهنده اثربخشی کلان این عامل در سطح متوسط میباشد.نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش موثر بودن دستیار هوشمند آموزشی در پرتال‌های یادگیری الکترونیکی را اثبات نمود.