نیازسنجی آموزشی کارکنان ارایهدهنده خدمت در بخش سرپایی: مورد مطالعه درمانگاه مطهری و امام رضا (ع) شهر شیراز

مقدمه: این پژوهش به‌منظور دستیابی به موثرترین گزینه‌های آموزشی مورد نیاز کارکنان ارایه‌دهنده خدمت در بخش سرپایی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر، مقطعی و در سال 1393 انجام شد. در این پژوهش کلیه شکایات مراجعین طی سال‌های 1392-1391 به‌صورت سرشماری از واحد رسیدگی به شکایات درمانگاه جمع‌آوری شد و با استفاده از نرم‌افزار excel تحلیل شد. برای اخذ نظرات کارکنان و مدیران، از فرم نظرسنجی محقق‌ساخته پس از اطمینان از روایی (توسط خبرگان) و پایایی ابزار (79/0=?) استفاده شد. کلیه منشی‌ها، کارکنان درمانی، نگهبانان و مدیران درمانگاه به‌صورت تمام شماری وارد مطالعه شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 16 و آزمون‌های آماری تی و آنووا تحلیل شد.نتایج: یافته‌ها نشان داد بیشترین میزان شکایات مراجعین، مربوط به برخورد نامناسب کارکنان بود (55 فقره شکایت برابر با 5/35%). ضمناً بیشترین تعداد کارکنان حاضر نیز متقاضی برگزاری دوره مهارت‌های ارتباطی در محیط کار بودند. همچنین بین میانگین امتیازات دو دوره آموزشی مدیریت استرس (001/0 > p) و مدیریت زمان (004/0=p) در دو گروه جنسی، تفاوت آماری معنی‌دار وجود داشت. به‌علاوه بین پست سازمانی شرکت‌کنندگان حاضر با میانگین امتیاز دوره‌های مدیریت استرس (002/0=p)، ‌مدیریت زمان (001/0=p) و مهارت حل مساله (004/0=p) نیز تفاوت آماری معنادار مشاهده شد.نتیجه‌گیری: با توجه به جوان بودن نیروهای حاضر، سال‌های زیاد باقیمانده از عمر خدمت مفید این افراد و اهمیت برخورد این کارکنان به‌عنوان صف اول ارایه خدمت با بیماران، ضروری است در راستای نهادینه نمودن اهداف کلان نظام سلامت و جلب رضایت گیرندگان خدمت و با هدف توانمندسازی این گروه، توجه‌ای همه‌جانبه به تهیه بسته آموزشی ضمن خدمت معطوف شود.