مقایسه مهارت‌های پژوهشی فناورانه دانشجویان حضوری و مجازی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، مقایسه دانشجویان دانشگاه‌های حضوری و مجازی از حیث میزان برخورداری از مهارت‌های پژوهشی فناورانه است.مواد و روش‌ها: این پژوهش با استفاده از روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام شده است و جامعه آماری آن دانشجویان حضوری و مجازی دوره کارشناسی ارشد دانشگاه تهران می‌باشد. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای و بر اساس جدول کرجسی و مورگان از تعداد 2250 نفر دانشجوی حضوری 327 نفر و از تعداد 445 نفر دانشجوی مجازی، 205 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده است. داده‌های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته مربوط به سنجش مهارت‌های پژوهشی- فناورانه گردآوری شد که در آن به پنج مولفه مهارت‌های جستجوی منابع، تهیه و ارایه محتوا، حضور در محیط برخط و نشر ایده‌ها، مشارکت و گفتگو و ابزارهای کاربردی تاکید گردید. روایی آن با توجه به نظرات پنج نفر از متخصصان تایید و پایایی آن از طریق محاسبه آلفای کرانباخ به مقدار90/0 محاسبه شد. داده‌های حاصله‌ با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون من ویتنی انجام شد.نتایج: میزان مهارت دانشجویان حضوری و مجازی در جستجوی منابع، استفاده از ابزارهای کاربردی، تهیه و ارایه محتوا، حضور در محیط برخط و نشر ایده در حد نسبتاً مطلوب بوده و دو گروه با هم تفاوت ندارند و تنها در مهارت‌ استفاده از ابزارهای مشارکتی و ارتباطی از هم متفاوت هستند.نتیجه‌گیری: مقایسه دانشجویان حضوری و مجازی دانشگاه تهران در برخورداری از مهارت‌های پژوهشی فناورانه نشان داد که دو گروه در اغلب مهارت‌ها با هم تفاوت ندارند.