مقایسه پشتوانه‌های انسانی و غیرانسانی حمایتگر دانشجویان در دوره‌های آموزش الکترونیکی و حضوری

مقدمه: با توجه به روند رو به گسترش استفاده از فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات در آموزش عالی،‌ اکثر دانشگاه‌ها برای ارایه خدمات آموزشی،‌ به دوره‌های آموزش الکترونیکی روی آورده‌اند. در این نوع آموزش، به‌دلیل تعامل کمتر میان استاد و دانشجو، به اشکال جدیدی از پشتوانه‌ها و منابع انسانی و غیرانسانی نیاز است که با محیط‌های عادی آموزشی متفاوت است. هدف از این پژوهش تعیین و مقایسه نوع پشتوانه‌های فراهم شده در دو محیط الکترونیکی و حضوری و نظر دانشجویان در این ارتباط است. مواد و روش‌ها: با توجه به هدف پژوهش، 160 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد دوره‌های آموزش الکترونیکی و حضوری دانشگاه اصفهان با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته بر مبنای ادبیات پژوهش گردآوری شد. روایی محتوایی پرسشنامه‌ها با نظر متخصصان و ضریب پایایی آن به ‌روش آلفای کرونباخ 84/0 محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (فراوانی و درصد) و آمار استنباطی (آزمون مجذور خی‌دو) استفاده گردید.نتایج: نتایج پژوهش نشان داد مهم‌ترین پشتوانه حمایتگر دانشجو در دوره‌های حضوری، استاد درس است، در حالی که دانشجویان دوره‌های آموزش الکترونیکی، به‌طور معناداری از حمایت‌های استاد درس، اساتید و دانشجویان سایر دانشگاه‌ها استفاده می‌کردند (05/0p < ). از نظر میزان استفاده از پشتوانه‌های غیرانسانی، بین دانشجویان دوره‌های آموزش الکترونیکی و حضوری تفاوت معناداری وجود داشت (01/0 > p و 05/0 > p).نتیجه‌گیری: با توجه به عدم‌حضور فیزیکی استاد و نبود تعاملات چهره به چهره نوع خاصی از حمایت‌ها لازم است که این حمایت‌ها نیاز به بسترسازی فنی، سازمانی و پداگوژیکی دارد.