یادگیری مشارکتی الکترونیکی

این مقاله یادگیری مشارکتی در فضای مجازی را مورد بحث قرار می‌دهد، در یادگیری مشارکتی، شرکت‌کنندگان فهم خود را از موضوع یادگیری با دیگران به اشتراک گذاشته، با یکدیگر همیاری می‌کنند، از هم پشتیبانی می‌کنند و در فرایندهای مرتبط و هدفمند و سطوح بالاتر مهارت‌های شناختی و احساسی درگیر می‌شوند. این امر می‌تواند به صورت برخط، در یک آزمایشگاه، در یک زمین بازی، در یک کلاس اتفاق بیفتد. یادگیری مشارکتی به شیوه‌های متعددی اجرا شده است. یکی از این شیوه‌ها یادگیری مشارکتی با پشتیبانی کامپیوتر (cscl) است. نظریه‌های زیادی در فهم ما از یادگیری مشارکتی با پشتیبانی کامپیوتر نقش دارند. این نظریه‌ها نظریه‌های اجتماعی‌فرهنگی، نظریه ساخت و سازگرایی، یادگیری خود تنظیم، شناخت مبتنی بر موقعیت،‌ کارآموزی شناختی، یادگیری مسیله‌محور و نظریه انعطاف‌پذیری شناختی هستند. ابزارهای مشارکتی شامل: پست الکترونیکی، شبکه‌های کامپیوتری، وایت برد، سیستم‌های تابلوی اعلانات، خطوط گفتمان (چت)، کنفرانس شنیداری، کنفرانس ویدیویی، پیام لحظه‌ای‌، و... می‌باشند. سیستم‌های با پشتیبانی کامپیوتر اغلب با توجه به جدول زمان- مکان و شیوه‌های برقراری ارتباط، طبقه‌بندی می‌شوند. ابزارهای برخط از تعامل همزمان بین اعضای گروه پشتیبانی می‌کنند. ابزارهای نابرخط از فعالیت‌های فردی که به فرایندهای گروهی کمک می‌کنند، پشتیبانی می‌نمایند. استفاده‌ی روزافزون از این ابزارها موید نقش آن‌ها در آموزش‌های رسمی و غیررسمی است. جاذبه‌ی این ابزارها روزبه‌روز بر کاربران آن‌ها می‌افزاید و این امر برای متولیان تعلیم و تربیت فرصتی استثنایی است. در این مقاله ضمن ارایه‌ی تعریف یادگیری مشارکتی و اجتماعات یادگیری الکترونیکی به معرفی تیوری‌های پشتیبان این نوع یادگیری، و ابزارهای یادگیری الکترونیکی و نقش آن‌ها در آموزش‌های رسمی و غیررسمی پرداخته می‌شود.