اثربخشی روش الکترونیکی در شناسایی میکروآنوریسم‌های شبکیه در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی

مقدمه: یکی از جراحات موجود در شبکیه، میکروآنوریسم‌ها (microaneurysms)می‌باشند. میکروآنوریسم‌ها ابتدایی‌ترین علایم بیماری رتینوپاتی دیابتی می‌باشند. وجود این جراحات در سطح شبکیه می‌تواند بطور جدی بینایی را مختل نماید. تشخیص پاتولوژی‌های میکروآنوریسم در شمار زیادی از تصاویر تولید شده مرتبط با روش‌های تصویربرداری، زمان بر، پرهزینه و توام با خطای انسانی می‌باشد. لذا بهتر است از یک روش کامپیوتری و مدرن جهت تشخیص جراحات استفاده نمود. هدف این مقاله مقایسه انواع روش‌های بررسی اتوماتیک تصاویر رنگی شبکیه در بیماران مبتلا به دیابت به منظور شناسایی و دسته‌بندی سریع و دقیق پاتولوژی‌های قرمز رنگ شبکیه (میکروآنوریسم‌ها) و سپس تشخیص بیماری رتینوپاتی دیابتی در مراحل اولیه آن می‌باشد.مواد و روش‌ها: در این مقاله از روش تشخیص میکروآنوریسم‌ها برمبنای ناحیه به منظور جداسازی این پاتولوژی‌ها از سایر نواحی تصویر استفاده گردیده و همچنین از دسته‌بندی‌کننده‌هایی نظیر درخت‌های تصمیم‌گیر، ماشین‌بردار پشتیبان و شبکه‌های بیزین استفاده شده است. بنابراین داده‌های استخراج شده از تصاویر شبکیه در ابتدا باید بصورت الکترونیکی آموزش دیده و در مراحل بعدی خود را به منظور تشخیص آماده نمایند.نتایج: در بررسی‌های به عمل آمده حساسیت و ویژگی روش دسته‌بندی‌کننده ماشین بردار پشتیبان 97.5% و 99.9% ؛ روش شبکه‌های بیزین 96.3% و 99.5% و روش دسته‌بندی‌کننده درخت‌های تصمیم‌گیری 100% و 98% بدست آمده است.نتیجه‌گیری: بعد از مقایسه روش‌های ذکر شده، بهترین روش تشخیص استفاده از دسته‌بندی‌کننده c4.5 بوده که این روش بر اساس درخت‌های تصمیم‌گیر می‌باشد. این روش با استفاده از کامپیوتر و به طور کاملاٌ اتوماتیک پیاده‌سازی گردیده و کار تحلیل و تشخیص تصاویر را بدون مداخله پزشک متخصص انجام می‌دهد و در مقایسه با روش‌های تشخیص با‌لینی از دقت بالاتری برخوردار می‌باشد.