بررسی الگو‌های رفتاری یادگیری کارآفرینانه با رویکرد شایستگی

سازمانها برای افزایش عملکرد خود از طریق نوسازی راهبردی و ایجاد فرصتهای جدید پر مخاطره، به کارآفرینی روی می‌آورند. در این میان یادگیری سازمانی یک راه موثر برای نوسازی راهبردی محسوب ‌می‌شود. اما چگونه فرصتهای پر مخاطره ایجاد می‌شوند و از یادگیری سازمانی چگونه میتوان به‌عنوان فرایندی برای تشخیص و عملی کردن فرصتهای جدید استفاده کرد. یادگیری سازمانی می‌تواند توانایی یک شرکت را برای تشخیص فرصت‌ها تقویت کند و کمک کند که این تواناییها را به نحو موثری برای عملی کردن فرصت‌های جدید به‌کار گیرند. نوشته حاضر الگوی رفتاری جدیدی تحت عنوان یادگیری کارآفرینانه را با رویکردی جدید و تحت عنوان «شایستگی» متمایز در کارآفرینی مورد بررسی قرار می‌دهد. مرور ادبیات کارآفرینی با این رویکرد نشان داد که در این زمینه شش الگوی رفتاری یادگیری کارآفرینانه وجود دارد که عبارتند از: جستجوی فعال فرصت‌های یادگیری، یادگیری گزینشی و هدفمند، یادگیری عمیق، یادگیری پیوسته، بهبود وضعیت و انعکاس در تجربه و انتقال تجربه قبلی به تجربه جاری. یادگیری کارآفرینانه بیشتر مستلزم تجربه، مهارت، دانش و یا دارا بودن نسبت‌های مربوط به یادگیری است. البته نیازهای یک کارآفرین شایسته، سیستمی از الگوهای رفتاری یادگیری محسوب می‌شود. این الگوی یادگیری به مانند الگوهای دیگر از طریق آموزش قابل انتقال هستند. . با توجه به اهمیت کارآفرینی در توسعه جوامع و ضرورت بهبود مهارت‌های کارآفرینانه، در نوشته حاضر الگوی یادگیری کارآفرینانه تحت چهارچوب شایستگی مورد بررسی قرار گرفته و از این طریق الگوی‌های رفتاری کارآفرینانه جهت توسعه مورد مقایسه قرار می‌گیرند.