طراحی آموزش الکترونیکی پزشکی مبتنی بر رویکرد تعاملیِ پژوهش محور

مقاله حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که چگونه می‌توان دستیابی به شرایط تعاملی موثر برای آموزش، یادگیری و سنجش مبتنی بر وب را در حوزه آموزش پزشکی ایجاد کرد. با توجه به دو پارادایم فکری سازنده‌گرایی و یادگیری‌های موقعیتی، از انتقال دانش به‌عنوان یادگیری کمتر یاد می‌شود. از دیدگاه این رویکردهای روان‌شناختی، ساخت معنا در بستر فرهنگی برای درک بهتر جهان دور و بر که به عدم قطعیت خواهد انجامید، یادگیری محسوب می‌شود. این یادگیری‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که فعالیت‌های یاددهی- یادگیری در یک فرایند تعاملی بین شرکت‌کنندگان در محیط یادگیری و مجموعه ابزارها و امکانات آن صورت می‌پذیرد. در این مقاله فضای الکترونیکی همچون چندرسانه‌ای‌ها و فضای اینترنتی تعاملی پژوهش‌محور موثرترین محیط یادگیری مبتنی بر دو رویکرد روان‌شناختی سازنده‌گرایی و یادگیری موقعیتی در نظر گرفته شده است. محیط‌هایی که چالش‌انگیز بوده، دانشجو را درگیر فعالیت یادگیری کنند. ابعاد دیگر چنین فضای الکترونیکی به‌ویژه محیط یادگیری اینترنتی تعامل‌گرای پژوهش‌محور، مالکیت مسیله، تعهد و مسیولیت‌پذیری و ارتباط اهداف با علایق دانشجو و فراهم ساختن ساختار مناسب است. همچنین توجه به محیط‌های پیچیده یادگیری، نقش گفتگوهای اجتماعی، مورد توجه قرار دادن موضوع واحد از دیدگاه‌های مختلف و درک فرایند تولید معنا از دیگر مشخصه‌های یک محیط آموزشی الکترونیکی پژوهش‌محور سازنده‌گرا است.