درک دانشجویان پرستاری از یادگیری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه نوزادان با استفاده از رویکرد ژورنال‌نویسی بازاندیشانه

مقدمه: درک دانشجویان از عوامل تسهیل‌گر و بازدارنده در آموزش بالینی در برنامه‌ریزی جهت بهبود کیفیت آموزش بالینی موثر است. در این مطالعه سعی شده است با استفاده از ژورنال‌نویسی بازاندیشانه تجارب واقعی دانشجویان از یادگیری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان روشن گردد.مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع کیفی اکتشافی می‌باشد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از ژورنال‌نویسی بازاندیشانه استفاده شده است. با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند، 25 دانشجوی پرستاری به‌صورت داوطلبانه وارد مطالعه شدند. از مشارکت‌کنندگان خواسته شد تجارب واقعی خود را در محیط بالین مکتوب نموده و در اختیار پژوهشگر قرار دهند. جامعه پژوهش، دانشجویان سال آخر پرستاری بودند. داده‌ها با استفاده از روش آنالیز داده‌های کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: چهار درون‌مایه اصلی به‌دست آمد که شامل اضطراب، رضایت از روبه‌رویی با مهارت جدید، ارتباطات بین‌فردی و صلاحیت بالینی مربیان بود.نتیجه‌گیری: از دیدگاه دانشجویان شرکت‌کننده تنش ناشی از کمبود مهارت بالینی مانع یادگیری در آنهاست. لذا صلاحیت بالینی مربیان و برنامه‌ریزی مناسب جهت بهبود مهارت دانشجویان از ضروریات می‌باشد. وجود ارتباطات بین‌فردی مثبت بین دانشجویان، مربیان و پرستاران موجب کاهش تنش دانشجویان خواهد شد. پیشنهاد می‌گردد که دست‌اندرکاران آموزش پرستاری با برنامه‌ریزی در جهت ارتقا صلاحیت بالینی مربیان و بهبود ارتباطات بین‌فردی کوشا باشند.