>
Fa   |   Ar   |   En
   نگرش اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه درباره آموزش الکترونیکی  
   
نویسنده حسینی نصرالله ,عطایی ماری ,احمدی جویباری تورج ,میرزایی علویجه مهدی ,جلیلیان فرزاد ,کرمی متین بهزاد ,آقایی عباس
منبع Interdisciplinary Journal Of Virtual Learning In Medical Sciences - 1394 - دوره : 6 - شماره : 1 - صفحه:25 -31
چکیده    مقدمه آموزش الکترونیکی موجب افزایش کارایی فرآیند آموزش می شود اما گسترش موثر آن بدون توجه به نگرش کاربران موفقیت آمیز نخواهد بود. طرز نگرش کاربر در نحوه به کارگیری آموزش الکترونیکی از عوامل بسیار موثر در به کارگیری و استفاده از آن ها محسوب می شود. هدف از این مطالعه بررسی نگرش اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه در خصوص استفاده از آموزش الکترونیکی بود. مواد و روش ها این مطالعه توصیفی مقطعی با روش نمونه گیری طبقه بندی با انتساب متناسب در دانشکده ها و تصادفی ساده میان اعضای هیئت علمی انجام شد. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه محقق ساز مبتنی بر مطالعات مشابه در دو قسمت شامل یازده سوال زمینه ای و دوازده گویه نگرش بود که روایی آن با بهره گیری از نظرات متخصصین و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ برابر 73/. برآورد شد. پرسشنامه به صورت خود ایفا توسط اعضای هیئت علمی تکمیل شد. داده ها به وسیله نرم افزار آماری spss نسخه 21 و آزمون های تی تست مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معناداری 05/. تحلیل شد. نتایج حداکثر نمره کسب شده توسط اعضای هیئت علمی 47/23 درصد از نمره کل بود. به ترتیب سه گویه صرفه جویی در زمان دانشجو، حل بسیاری از مشکلات تدریس و صرفه جویی در زمان استاد، میانگین نمره بالاتری را کسب کردند. تنها اعضای هیئت علمی دارای سابقه آموزش در خصوص یادگیری الکترونیکی از نگرش مناسب تری برخوردار بودند (=003/0p). نتیجه گیری سطح نگرش اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه مناسب نبود و برای بهبود آن کارگاه هایی در قالب توانمندسازی اعضای هیئت علمی در زمینه آموزش الکترونیکی توسط مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی با تمرکز بر نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می شود.
کلیدواژه نگرش، هیئت علمی، آموزش از دور، روش آموزش
آدرس وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه, بیمارستان امام خمینی (ره), واحد توسعه تحقیقات بالینی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه, بیمارستان امام خمینی (ره), واحد توسعه تحقیقات بالینی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی یاسوج, مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت, ایران, دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه, گروه بهداشت عمومی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه, دانشکده بهداشت, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, دانشکده بهداشت, گروه اپیدمیولوژی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved