تعیین و وزن دهی معیارهای موثر در انتخاب یک شاخص استرس حرارتی با استفاده از روش دلفی و آنالیز سلسله مراتبی فازی

مقدمه: برای ارزیابی استرس حرارتی در محیط های کاری از شاخص های مختلفی استفاده می شود اما هیچ کدام از این شاخص ها مورد پذیرش همگان واقع نشده اند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین معیارهای موثر در انتخاب یک شاخص استرس حرارتی و هم چنین وزن دهی این معیارها می باشد.روش کار: مطالعه حاضر یک پژوهش کیفی و از نوع کاربردی می باشد که طی 10 مرحله طراحی و اجرا گردید. در این مطالعه ابتدا با استفاده از تکنیک دلفی و نظرات خبرگان (30 نفر)، معیارهای موثر در انتخاب یک شاخص استرس حرارتی تعیین و سپس برای وزن دهی و اولویت بندی این معیارها از آنالیز سلسله مراتبی فازی استفاده شد.یافته ها: با تکمیل پرسش نامه ارسالی توسط خبرگان و بررسی نظرات آن ها و با توجه به درصد پاسخ گویی، 11 معیار انتخاب شدند. معیار ساده بودن شاخص با 6/76 %، بیش ترین درصد پاسخ گویی را به خود اختصاص داد. اما وزن نسبی این معیار 041/0 به دست آمد و کم ترین وزن را پس از ارزان بودن از آن خود کرد و در مقایسه با دیگر معیارها دارای اهمیت کم تری بود. معیار استاندارد بودن با مقدار141/0، بیش ترین وزن نسبی را به خود اختصاص داد.نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که برای داشتن یک اندازه گیری قابل اعتماد و صحیح، قدم اول انتخاب یک شاخص مناسب و صحیح می باشد. برای انتخاب یک شاخص، بر مبنای نظر متخصصین و خبرگان از نظر اهمیت، استاندارد بودن شاخص، مهم ترین معیار انتخاب شاخص می باشد. از دیگر معیارهایی که باید مورد توجه قرار گیرد، دقت شاخص، اعتبار و قابلیت اطمینان و هم بستگی مناسب با شاخص های استرین فیزیولوژیکی است.