بهینه سازی محاسبه محدوده نواحی خطر در طبقه بندی مناطق خطرناک با رویکرد مبتنی بر ریسک

مقدمه: بروز نشتی از تجهیزات فرآیندی و ورود سیالات قابل اشتعال به محیط اطراف موجب بهوجود آمدن ابر گاز قابل اشتعال خواهد شد. برخورد این ابر گاز قابل اشتعال با منبع جرقه پیامد آتش ناگهانی و انفجار را به دنبال خواهد داشت. مفهوم کاهش احتمال تلاقی میان این ابرگاز قابل اشتعال و منابع جرقه بالقوه به عنوان طبقه بندی مناطق خطرناک شناخته میشود. استانداردهای فراوانی به ارایه روشهایی به منظور طبقه بندی مناطق خطرناک پرداخته اند که اغلب آنها با مشکلاتی در تعیین دقیق نواحی خطرناک ناشی از نشتی های بالقوه بهدلیل انعطاف پذیری کم در مقابل تغییرات شرایط فرآیندی و جا نمایی تجهیزات و نیز درنظرنگرفتن اثرات تجمعی منابع رهایش و شرایط آب و هوایی روبرو هستند. بنابراین هدف ازاین مطالعه بهینه سازی محاسبه محدوده خطر ناشی از نشتی های بالقوه است.روش کار: دراین مقاله به بهینه سازی طبقه بندی مناطق خطرناک بارویکرد مبتنی بر ریسک بهوسیله پارامترهای تعداد منابع رهایش تاثیرگذار درهر مکان و احتمالات شرایط آبوهوایی پرداخته شده است. عامل تعیین کننده محدوده منطقه خطر دراین روش احتمال جرقه قابل قبول برای هر مکان خاص داخل منطقه خطرناک است که این احتمال توسط انجام یک ارزیابی کمی ریسک به وسیله نرمافزار phast risk ورژن 6.7 برروی واحد تقویتفشار پالایشگاه گازی به عنوان مطالعه موردی محاسبه شده است.یافته ها: نتایج حاصل ازاین روش وابستگی کامل محدوده منطقه خطر به اثرات تجمعی رهایش های بالقوه و جهت باد غالب را نشان داد و مشخص کرد که روش بهینه ارایه شده توانسته احتمالات جهات باد و آثار تجمعی نشتی های بالقوه را وارد محاسبات طبقه بندی مناطق خطرناک مبتنی بر ریسک کند.نتیجه گیری: مقایسه نتایج بهدست آمده با روش های گذشته مشخص کرد که این روش دارای برتری هایی همچون در نظرگرفتن تمام منابع نشتی و آثار تجمعی و درنظرگرفتن احتمالات جهات باد در تعیین محدوده ناحیه 2 است که طبقه بندی مناطق خطرناک را بسیار دقیق و انعطاف پذیر میکند.