>
Fa   |   Ar   |   En
   ارزیابی خطرهای Hse در ساخت و سازهای بلند مرتبه شهری با رویکرد فازی  
   
نویسنده اردشیر عبداله ,مکنون رضا ,رکاب اسلامی زاده محمد ,جهانتاب زینب
منبع بهداشت و ايمني كار - 1394 - دوره : 5 - شماره : 2 - صفحه:1 -12
چکیده    مقدمه: پروژه های بلند مرتبه سازی به دلیل افزایش جمعیت، توسعه شهرها و هم‌چنین مهاجرت افراد به شهرهای بزرگ روز به روز رو به افزایش هستند و به‌دلیل این‌که این پروژه های عمرانی در درون شهرها واقع اند و در تماس مستقیم با مردم شهر می‌باشند، از لحاظ خطرهای hse از اهمیت ویژه‌ای نسبت به سایر پروژه‌های عمرانی برخوردارند. از طرفی در اکثر حوادث و رویدادها، سازمآن‌ها نسبت به هزینه واقعی آن بینش کافی ندارند.بنابراین شناسایی و ارزیابی و مدیریت خطرهای hse بسیار ضروری ومهم است..روش کار: در این مقاله خطرهای hse در ساخت پروژه های بلند مرتبه که بر سلامت افراد و محیط زیست اثر منفی دارند،شناسایی، ارزیابی و رتبه‌بندی شدند. خطرها از طریق چک لیست و مصاحبه با افراد با سابقه در زمینه بلند مرتبه سازی شناسایی و ارزیابی شده و برای کمی سازی با توجه به ماهیت مبهم خطرها و وجود عدم قطعیت از ترکیب اعداد فازی و روش تحلیلی سلسله مراتبی ahp استفاده گردید. در نهایت پس از ارزیابی، خطرها برای پاسخ رتبه‌بندی می‌شدند..یافته ها: با استفاده از روش ahp وزن 346/0 برای بهداشت، 3/0 برای ایمنی و 354/0 برای محیط زیست به‌دست آمد. از این اعداد می‌توان به این نتیجه رسید که در سلامت افراد در مجموعه کارگاه و بیرون از آن، خطرهای محیط زیستی و بهداشتی از خطرهای ایمنی مهمتر هستند..نتیجه گیری: نتایجی که از این تحقیق به‌دست آمد نشان داد که خطرهای hse بسیار بحرانی هستند و باید در پروژه‌های عمرانی قبل از شروع پروژه برای کنترل آن‌ها اقداماتی انجام شود. هم‌چنین نتایج دیگر نشان داد که بسیاری از خطرهای hse به دلیل نبودن فرهنگ درست hse در سازمان و در پروژه می‌باشد که می‌توان با فرهنگ سازی درست بسیاری از خطرهای hse را کاهش داد.
کلیدواژه Health ,Safety ,Environment ,Fuzzy ,Hse
آدرس دانشگاه صنعتی امیرکبیر, دانشکده عمران و محیط زیست ،رییس پژوهشکده محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر, ایران, دانشگاه صنعتی امیرکبیر, دانشکده عمران ومحیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر, ایران, دانشگاه صنعتی امیرکبیر, کارشناس ارشد Hse دانشکده عمران ومحیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر, ایران, دانشگاه هنر اسلامی تبریز, دانشکده معماری دانشگاه هنر اسلامی تبریز, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved