>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی کارایی بیوراکتور دو فازی همزن‌دار در پالایش تولوین از جریان هوا با استفاده از سودوموناس پتیدا  
   
نویسنده گلبابایی فریده ,پورآقا شاهنشین حمیدرضا ,پورمند محمدرضا ,کریمی علی ,رحیمی فروشانی عباس
منبع بهداشت و ايمني كار - 1391 - دوره : 2 - شماره : 4 - صفحه:31 -40
چکیده    مقدمه: به منظور کنترل آلاینده های گازی شکل حاصل ازمنابع آلودگی هوا، روش های مختلفی وجود دارد که از جمله کاراترین و مقرون به صرفه ترین آن‌ها می توان به بیو فیلتراسیون اشاره نمود. هدف از این مطالعه استفاده از گونه خالص سودوموناس پتیدا به عنوان بستر متحرک در یک بیوراکتور دو فازی همزن‌دار با 10% فاز آلی جهت حذف آلاینده تولوین از جریان هوا میباشد. تولوین (متیل‌بنزن)، گروه ترکیبات آروماتیک است و به عنوان یک حلال شیمیایی کاربرد دارد. غلظت‌های کم تا متوسط تولوین، سب خستگی، سرگیجه، ضعف، رفتار نامتعادل، نقصان حافظه، بی‌خوابی، کم‌اشتهایی و کم شدن دید و شنوایی می‌گردد. روش کار: در این مطالعه تجربی در ابتدا باکتری سودوموناس به صورت خالص در فاز آبی حاوی محلول مواد مغذی و ریز مغذی تکثیر شده و با آلاینده تولوین خو می گیرد. سپس محلول حاوی میکروارگانیزم سودوموناس پتیدا به همراه 10% روغن سیلیکون وارد تانک اصلی بیوراکتور شده و هم چنین جریان هوای حاوی غلظت های معین تولوین در 5 محدوده غلظتی از mg/m 3283 تا mg/m 34710 ودو هواگذرm3/h 0.06 وm3/h 0.12وارد بیو راکتور میشود. پس از آن مقدار آلاینده و میزان co2 در ورودی و خروجی بیوراکتور اندازه گیری میگردد. در نهایت کارایی بیوراکتور حاوی سودوموناس پتیدا طی 17 روز کاری برای هر متغیر بررسی می شود. یافته ها: یافته های حاصل بیانگر این مطلب بود که در هواگذرهای m3/h 0.06وm3/h 0.12بیوراکتور حاوی گونه خالص سودوموناس پتیدا به ترتیب کارایی حداقل 97% و 25% را در محدوده غلظتی mg/m 3283 تا mg/m 34710 نشان میدهد. تحلیل های آماری صورت گرفته توسط روش anova بیانگر این مطلب بود که در دو هواگذر m3/h 0.06و m3/h 0.12، راندمان حذف و درصد معدنی شدن اختلاف معنی داری را نشان می دهند.(pvalue =0.01). نتیجه گیری: نتایج حذف بسیار بالا به علت شرایط بهینه ایجاد شده برای سودوموناس در بیوراکتور دو فازی همزندار با 10% فاز آلی می باشد.
کلیدواژه بیوراکتور دو فازی همزن‌دار ,سودوموناس پتیدا ,تولوین
آدرس دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شیراز, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved