بررسی پراکنش الیاف آزبست در هوای شهر تهران در سال 1396

مقدمه: علی‌رغم قانون منع استفاده از الیاف آزبست در کشور، مطالعه‌های متعدد موجود، نشان‌دهنده وجود الیاف آزبست در هوای شهرهای مختلف از جمله شهر تهران است که دلیل آن می‌تواند کاربرد وسیع این ماده معدنی در گذشته در فرآورده‌های مختلف ساختمانی مانند ایرانیت، لوله‌های آزبستی، عایق‌های سیستم‌های سرمایش و گرمایش و هم‌چنین تجهیزات اصطکاکی، لنت ترمز، صفحه کلاج و استهلاک آن‌ها باشد. هم‌چنین، ورود کالاهای غیراستاندارد از مجاری غیرقانونی نیز می‌تواند به عنوان یک عامل دیگر آلودگی هوا به الیاف آزبست مطرح باشد. وجود آزبست در هوای کلان‌شهرها در دراز مدت می‌تواند منجر به ایجاد اثرات نامطلوب بر سلامتی شهروندان و سیستم تنفسی آنان شود و در نهایت منجر به ایجاد فیبروز ریوی و سرطان ریه یا مزوتلیوما گردد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی کمی و کیفی انتشار و پراکنش الیاف آزبست در هوای شهر تهران طی سال 1396، طراحی و به اجرا درآمد.روش کار: در این مطالعه مقطعی-توصیفی، غلظت الیاف آزبست در هوای شهر تهران طی فصول و ماه‌های مختلف سال 1396، در 11 نقطه منتخب بر اساس داده‌ها و اطلاعات بدست آمده از شرکت کنترل کیفیت هوا مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نمونه‌برداری، آماده‌سازی و تجزیه نمونه‌ها براساس روش niosh7400 انجام گردیده است. بررسی کیفی الیاف مشاهده‌شده میکروسکوپی با استفاده از اطلس الیاف آزبست صورت گرفت و پس از اطمینان از نوع لیف، بررسی کمی الیاف به روش میکروسکوپ فازکنتراست انجام و نتایج حاصل با استفاده از فرمول‌های مربوطه به غلظت الیاف آزبست در هوا تبدیل گردید. یافته ها: نتایج حاصل از بررسی نمونه‌ها در چهار فصل مختلف نشان داد که بیشترین میزان پراکندگی غلظت الیاف آزبست مربوط به فصل بهار با میانگین 0/00134 (± 0/0002) f/ml و کمترین میزان پراکندگی مربوط به فصل تابستان با مقدار میانگین 0/000117 (± 0/0004) f/ml بوده است. با توجه به مناطق مختلف منتخب شهری تحت مطالعه و در نظر گرفتن ماه انجام مطالعه، کمترین غلظت الیاف آزبست در شهریور ماه در منطقه 21 (شادآباد) با غلظت 0/00022 f/ml بوده است.نتیجه گیری: نتایج حاصل از یافته‌های این تحقیق نشان داد که میانگین تراکم الیاف آزبست بر اساس فصول سال متغیر بوده است و با توجه به حد آستانه قابل پذیرش این آلاینده در هوای عمومی شهرها، میانگین غلظت اندازه‌گیری‌شده در تمامی فصول بالاتر از حدود مجاز یعنی f/ml 5-^10×5 بوده است و لزوم اقدام کاربردی مراکز تصمیم‌گیر در خصوص پیشگیری و کنترل این آلاینده‌ها از هوای عمومی شهر تهران ضرورت می‌یابد.

investigation of the dispersion trend of asbestos fibers in the air of tehran city in 2017

introduction: despite the legal prohibition of asbestos fiber usage in the country, numerous studies have documented its presence in the air of various cities, including tehran. this urban air pollution stems from the extensive use of asbestos in construction materials such as pipes, insulators in cooling and heating systems, and friction devices like brake pads and clutch plates, among other consumer products. prolonged exposure to these fibers can have severe health consequences for residents, leading to respiratory issues, pulmonary fibrosis, and cancers such as mesothelioma. consequently, we conducted a descriptive cross-sectional study to examine both the extent and nature of asbestos fiber distribution in tehran’s air.material and methods: this study measured the concentration of asbestos fibers in tehran’s air over a 12-month period. monthly samplings were conducted at eleven tehran air quality control company-operated stations. the sample collection, preparation, and analysis adhered to the niosh 7400 method. microscopic examination results were then translated into asbestos fiber concentrations using the appropriate formulas.results: analysis of samples taken across four seasons revealed that spring recorded the highest average asbestos fiber concentration at 0.00134 f/ml, while the lowest concentration was observed in summer at 0.117 f/ml.conclusion: given the widespread ban on asbestos use in many countries, including iran, its presence in urban air is unexpected. regrettably, flawed policy decisions made during the import ban announcement and the extended timeframe set for the ban’s initiation allowed companies to import and stockpile asbestos indiscriminately for future use.