شناسایی سیستمی عوامل موثر بر خستگی پرستاران بخش اورژانس بیمارستان‌های علوم پزشکی تهران و ارائه مدل جامع خستگی

مقدمه: در مقایسه با دیگر بخش‌های بیمارستان‌ها، پرستاران بخش اورژانس سطوح بالاتری از خستگی شغلی را تجربه می‌کنند. علی‌رغم اهمیت موضوع خستگی در بخش اورژانس، مطالعات محدودی به واکاوی عوامل ایجاد‌کننده این خستگی پرداخته‌اند. از این رو، مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر خستگی پرستاران بخش اورژانس با رویکرد سیستمی و ارائه مدل جامع خستگی صورت گرفت.روش کار: مطالعه حاضر فاز اول از یک مطالعه آمیخته  با طرح ترتیبی اکتشافی  بود که به صورت کیفی صورت گرفت. داده‌های مطالعه با استفاده از تکنیک مصاحبه نیمه‌ساختارمند از میان پرستاران اورژانس بیمارستان‌های تابع علوم پزشکی تهران جمع‌آوری شدند. سپس این داده‌ها، با رویکرد سیستمی و روش تحلیل محتوی کیفی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. جهت بررسی دقت و صحت نتایج مطالعه از معیارهای گوبا و لینکن شامل قابلیت انتقال پذیری، آزمون همتا و کنترل اعضا استفاده شد.یافته ها: عوامل گسترده‌ای در چهار سطح سیستم کاری پرستاران شامل عوامل فردی، واحد کاری، سازمان و فرابیمارستان شناسایی شدند که می‌توانستند باعث ایجاد خستگی پرستار شده یا از آن پیشگیری کنند. به طور اختصاصی مقولاتی که بیشترین اشاره به آن‌ها توسط پرستاران شده بود عبارت بودند از بحث و درگیری با بیمار یا همراه، بارکاری اورژانس، کمبود نیرو، ازدحام و سروصدا، اضافه کاری اجباری، دیده شدن و قدردانی، انتظارات مراجعه‌کنندگان، گزارش‌نویسی (کاغذبازی) و بی‌اعتمادی مراجعین به پرستاران. برآیند نتایج پژوهش مدل مفهومی عوامل موثر بر خستگی پرستاران اورژانس شهر تهران بود.نتیجه‌گیری: به طور سنتی برنامه‌های مدیریت خستگی در بیمارستان‌ها تنها مسائل مربوط به شیفت‌های کاری و بهداشت خواب را جهت کنترل خستگی در نظر می‌گیرند، نتایج مطالعه حاضر عوامل اثرگذار دیگری را در سیستم کاری پرستاران اورژانس به دست می‌دهد. این یافته‌ها می‌توانند به تصمیم‌گیرندگان سیستم‌های سلامت و متخصصین ارگونومی در طراحی سیستم‌های مدیریت ریسک خستگی موثر در بیمارستان‌های ایران، به ‌ویژه بخش‌های اورژانس‌ کمک کند.

systemic identification of factors affecting emergency department nurses’ fatigue in tums hospitals and developing a holistic model

introduction: compared to other hospital departments, emergency department (ed) nurses experience higher levels of occupational fatigue. however, despite the importance of fatigue in eds, limited studies have investigated the issue. therefore, the present study aimed to identify factors affecting ed nurses’ fatigue with a systemic approach and provide a comprehensive model of fatigue.material and methods: the present study was the first phase of a mixed-methods study with an exploratory sequential design that was conducted qualitatively. data was collected using a semi-structured interview technique among ed nurses in tums hospitals in tehran. the data was analyzed with a systematic approach and qualitative content analysis method. to check the credibility and trustworthiness of the study results, goba and lincoln criteria, including transferability, peer review, and member check, were used.results: extensive factors were identified in the four levels of nurses’ work system, including individual factors, work unit, organization, and extra-hospital factors that could facilitate or prevent nurse fatigue. specifically, the categories that were mentioned the most by the nurses were aggression and conflict with visitors, ed workload, understaffing, crowding and noise, obligatory overtime, acknowledgement, visitor’s expectations, reporting (paperwork), and clients’ distrust of nurses. finally, based on the qualitative results, a conceptual model of factors affecting occupational fatigue of ed nurses in tehran was presented.conclusion: traditionally, fatigue management programs in hospitals only consider issues related to work shifts and sleep hygiene. however, the results of the present study revealed other fatiguing factors in the work system of ed nurses. these findings can help health system decision makers and hfe experts in designing effective fatigue risk management systems in iranian hospitals, especially in emergency departments.