تعیین استراتژی مناسب نگه داری و تعمیرات مبتنی بر ریسک برای بهبود شاخص های ایمنی

مقدمه: انتخاب استراتژی نگه داری و تعمیرات یکی از فرآیندهای پیچیده و بسیار ضروری است که می تواند ایمنی و هزینه تجهیزات را تحت تاثیر قرار دهد. هدف اصلی این مقاله انتخاب استراتژی نگه داری و تعمیرات مبتنی بر ریسک به منظور بهبود شاخص های ایمنی، نگه داری و تعمیرات است.روش کار: با توجه به بررسی متون و محدودیت های صنعت مورد مطالعه، تعدادی از شاخص های مربوط به ایمنی، نگه داری و تعمیرات تعیین و مقدار عددی آن ها اندازه گیری شدند. سپس به منظور ارتقاء شاخص های منتخب، استراتژی مناسب برای تجهیزات بحرانی شرکت با استفاده از معیارهای هزینه، ریسک و قابلیت دسترسی در قالب فرآیند تحلیل شبکه ای فازی مشخص گردیدند. در مرحله پایانی پس از گذشت 12 ماه از پیاده سازی استراتژی، شاخص ها مجدداً اندازهگیری و ارزیابی شدند. جهت بررسی تغییرات قابل توجه در شاخص ها از آزمون آماری ویلکاکسون استفاده شد.یافته ها: در پیاده سازی الگوی مذکور، نگه داری مبتنی بر شرایط نسبت به دیگر استراتژی ها در بسیاری از موارد کارایی بیش تری داشت. بهبود در شاخص های ایمنی ونت بعد از پیاده سازی الگوی مذکور معنی دار بود. تحلیل های آماری انجام شده نشان داد که بهبود در شاخص های قابلیت اطمینان، قابلیت دسترسی، میانگین زمان بین نقایص و تعداد نقص های خطرناک قبل و بعد از مداخله معنی دار بود (p ≤0.5).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که استفاده هم زمان از سه معیار هزینه، ایمنی و قابلیت دسترسی در برنامه ریزی نگه داری و تعمیرات می تواند به بهبود حوادث مرتبط با تجهیزات منتهی شود. درنهایت الگوی حاضر می تواند کارایی و رقابت پذیری سازمان ها را با افزایش دسترس پذیری و کاهش هزینه های تجهیزات بهبود بخشد.