genetics of traits associated with pod borer resistance and seed yield in chickpea (cicer arietinum l.)

The combining ability analysis using line × tester model was conducted in chickpea to know the general and specific combining ability of the distingushing parents and their crosses, respectively and to select best material for further breeding programme and generation advanceme- nt. two genetically diverse testers viz., jaki-9218 and iccv-2 as females and 8 males viz., hc-5, icc-506, pkv harita, chandrapur chanoli, jg-62, gulak-1, akg-10-1 and bushy mutant and their 16 crosses along with two checks were evaluated in a randomized complete block design for seed yield per plant under unprotected condition and pod borer resistance under field conditions. the resistant genotypes had lower percentage of pod borer damage along with higher levels of malic acid contents. the malic acid content had significant and negative association with larval count at vegetative, flowering and pod formation stage in addition to the percentage of pod damage. the parent gulak-1 was the best general combiner for seed yield per plant; icc-506 for most of the traits associated with pod borer resistance and iccv-2 for percent malic acid content. therefore, these genotypes were considered as the good parental material for utilizing as one of the parents in further breeding programs as donors for the concerned traits. two crosses viz.,iccv-2 × chandrapur chanoli, jaki-9218 × icc-506 evinced significant sca effects in desirable direction at least for one of the traits associated with pod borer resistance along with one of the parents with a high gca effect and a high mean performance for the traits concerned, indicating opportunity for obtaining desirable segregation in further generations. a high heritability in broad sense was observed for all the traits except for larval count at the flowering stage. the non-additive variance was found predominant in inheritance of seed yield and additive variance for most of the traits associated with pod borer resistance. hence, superior transgressive segregation may be obtained from this material either through biparental mating or diallel selective mating.

نقش ژن های آنیون کانالها در طویل شدن ریشه آرابیدوپسیس

پروتئین های خانواده آنیون کانالها، به عنوان خانواده ای از ترانسپورتر های غشای سلولی اند که یا نقش کانال آنیونی و یا نقش پمپ آنیونی را در گیاه ایفا می کنند. ژنهایAtClC  در گیاه مدل ژنتیکی آرابیدپسیس از طریق اعمال TDNA خاموش گردیدند. زمانیکه pH محیط کمی اسیدی گردید طول ریشه اولیه گیاهان میوتن AtClCa,و AtClCd در مقایسه با شاهد و AtClCb کاهش رشد نشان داد. جریان حرکت انتقال پروتون و pH در نواحی مختلف سلول های سطح ریشه شامل منطقه کلاهک، منطقه انتقالی و منطقه تمایز یابی اندازه گیری شد. جریان انتقال به داخل بالای پروتون در ناحیه انتهای منطقه انتقالی ریشه دیده شد. جریان کم انتقال به داخل و یا حتی جریان انتقال به خارج سلولی پروتون در قاعده منطقه طویل شدن ریشه دیده شد. همچنین در pHبرابر 2/6 جریان ورود پروتون در انتهای منطقه انتقالی در گیاهان میوتن AtClCdو AtClCa, بصورت معنی داری کمتر از شاهد و AtClCbبود. نتایج این تحقیق مدلی را جهت بررسی اثر متقابل بین آنتی پرتر /H+ آنیون ، جریان پروتونی غشای پلاسمایی و افزایش طول ریشه آرابیدپسیس را ارایه می کند.