using ammi model and its parameters for yield stability analysis of rice (oryza sativa l.) advanced mutant genotypes of tarrom-mahalli

Genotype×environment interaction is one of themost important production challenges for plantbreeders. line selection with desirable yield isseverely affected by genotype×environmentinteraction. in order to consider this interaction, 13m8 mutant genotypes derived from tarrom-mahallirice land races along with 3 control, tarrom-mahalli,tarrom-jelodar and neda were used to evaluatetheir grain yield stability and adaptability using arcbd design with 3 replications and two regionsin mazandaran province in 2016-2017. analyseswere carried out using the ammi method. effectsof genotype, environment and their interactionswere significant. two components of the firstmodel covered more than 91% of the interactionvariance. the bi-plot showed that genotypes 15,18, 31, 30 and 33, tarrom-jelodar and tarrom-mahalli were the stable genotypes. results ofammi model statistics showed that accordingto amge statistics, neda, genotypes 26 and31, based on asi, masi and masv statistics,genotypes 33, 26 and 30 and based on avamge,da, fa, sipc and za statistics, genotypes 33, 30and 31 had the highest stabilities, respectively.according to the results of the indices ofsimultaneous selection for grain yield and stabilityfor each of ammi statistics it is observed thatgenotypes 33, 31, tarrom-jelodar, genotypes 26and neda cultivar are identified as the stable highyielding genotypes. results showed that most ofstability statistics based on the ammi model areappropriate stability indices for identifying stablegenotype with high grain yield.

استفاده از مدل AMMI و پارامترهای آن برای تجزیه پایداری عملکرد ژنوتیپ های پیشرفته طارم محلی برنج (Oryza sativa L.)

اثر متقابل ژنوتیپ و محیط، مهمترین چالش تولید برای به‌نژادگران گیاهی است. گزینش ارقام و لاین‌های دارای عملکرد مطلوب به‌شدت متأثر از اثر متقابل ژنوتیپ محیط است. به‌منظور بررسی این آثار متقابل ژنوتیپ محیط، 13 ژنوتیپ جهش‌یافته نسل هشتم برنج طارممحلی به همراه سه رقم شاهد طارم‌محلی، طارم‌جلودار و ندا برای ارزیابی پایداری و سازگاری عملکرد دانه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و در دو منطقه استان مازندان طی دو سال( 1395 و 1396) ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیلی که بر اساس روش AMMI انجام گرفته، نشان می‌دهد اثر ژنوتیپ بر محیط و اثر متقابل ژنوتیپ محیط معنی‌دار هستند. دو مؤلفه اصلی اول مدل بیش از 91% از واریانس اثر متقابل را توجیه می‌کند. نمودار بای‌پلات نشان داد که ژنوتیپ‌های 15، 18، 31، 30، 33 طارم جلودار و طارم محلی پایدار بودند. نتایج آمار‌ه‌های مدل امی نشان داد که طبق آماره AMGE، بیشترین پایداری مربوط به رقم ندا و ژنوتیپ‌های 26 و 31 است. همچنین بر اساس آماره‌های ASI، MASI و MASV، ژنوتیپ‌های 33، 26 و 30 از بیشترین پایداری برخوردار بودند. ملاحظه گردید که با استفاده از آماره‌های AVAMGE، DA، FA، SIPC و ZA ژنوتیپ‌های 33، 30 و 31 بیشترین پایداری را دارند. بر اساس نتایج شاخص‌های گزینش همزمان برای عملکرد دانه و پایداری بر اساس هر کدام از آماره‌های امی مشاهده شد که ژنوتیپ‌های 33، 31، رقم طارم جلودار، ژنوتیپ 26 و رقم ندا به عنوان ژنوتیپ‌های پرمحصول و پایدار به شمار می‌آیند. نتایج نشان داد اکثر آماره‌های پایداری مدل امی با توجه به تطابق فراوان آنها با شاخص‌های گزینش همزمان برای عملکرد و پایداری، شاخص‌های مناسبی برای تشخیص ژنوتیپ‌های پایدار هستند.