influence of drought stress on photosynthetic characteristics and protective enzymes in plants

Drought stress as one of the major growth limiting factors in natural environments influences photosynthetic components and electron transfer process, elevating the production of reactive oxygen species (ros), leading to damage to the cell. furthermore, ros are toxic by-products resulted from stress and are involved in signaling pathways, causing major transcriptional changes. ros scavenging enzymes, localized in the thylakoid membrane of chloroplasts, play a key role in the detoxification of ros. the capacity of rosscavenging enzymes depends on several factors including plant species, duration and intensity of drought stress, stages of plant development, and gene expression patterns of various isoforms. in this regard, novel functional and regulatory genes related to ros-scavenging enzymes in plants are identified that play a key role in response to drought stress. these genes are differentially expressed in sensitive and tolerant species that may be related to the drought tolerance level of plant species themselves; but the overexpression of those genes in transgenic plants mainly improves drought stress tolerance. however, in some conditions, high drought stress severely damages the photosynthesis apparatus. this damage has a direct relationship to photochemical activities of both psii and psi that are required for protecting photosystems against photoinhibition. the photosystem protections are related to precise regulation in d1 protein accumulation under high light conditions, contributing to avoid excessive ros accumulation. this review describes the influence of drought stress on photosynthetic characteristics, also discusses that the overexpression of genes associated with ros scavenging enzymes in transgenic plants results in higher drought tolerance and improved photosynthetic characteristics.

تاثیر تنش خشکی بر ویژگی های فتوسنتزی و آنزیم های محافظتی گیاهان

تنش خشکی به عنوان یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد در طبیعت، بر اجزای فتوسنتزی و زنجیره انتقال الکترون اثر می گذارد، تولید ROS را افزایش می‌دهد و منجر به مرگ سلولی می‌شود. همچنین، ROS  محصول جانبی سمی ناشی از تنش است و در اکثر مسیرهای سیگنالینگ القاء‌کنندة تغییرات رونویسی دخالت دارد. آنزیم‌های مهارکننده ROS در غشاء تیلاکوئید کلروپلاست قرار گرفته‌اند و نقشی برجسته در سم زدایی ROS دارند. ظرفیت این آنزیم‌ها به عوامل مختلفی از جمله گونه‌های گیاهی، طول مدت و شدت تنش خشکی، مراحل نموی گیاه و الگوی بیان ایزوفرم های مختلف بستگی دارد. از این رو، ژن‌های تنظیمی و عملکردی جدید شناسایی شده است که نقشی مهم در پاسخ به تنش دارند. این ژن‌ها در گونه های حساس و مقاوم بیانی متفاوت دارند که به سطح تحمل گونة گیاهی بستگی دارد؛ اما بیان بیش از حد این ژن‌ها در گیاهان تراریخته به طور عمده باعث افزایش تحمل به خشکی می‌شود. شدت تنش خشکی با آسیب به دستگاه فتوسنتز رابطه‌ای مستقیم دارد؛ یعنی فعالیت‌های فتوشیمیایی هردو PSII و PSI کاهش می‌یابد که برای محافظت فتوسیستم‌ها در برابر مهار نوری مورد نیاز است. این نظام حفاظتی به تنظیم دقیق تجمع پروتئین D1 در نور زیاد مربوط می‌شود و از تجمع بیش از حد ROS جلوگیری می‌کند. در این مقاله تأثیر تنش خشکی بر ویژگی‌های فتوسنتزی و بیان بیش از حد ژن‌های مرتبط با آنزیم‌های مهارکننده ROS در گیاهان تراریخته بررسی شده است که منجر به تحمل بیشتر تنش خشکی و بهبود ویژگی‌های فتوسنتزی می‌شود.