رابطه پایگاه اقتصادی - اجتماعی با استفاده از دوچرخه در سفرهای کوتاه درون شهری در اصفهان

زمینه و هدف: استفادۀ فزاینده از اتومبیل در شهرهای بزرگ باعث بروز ترافیک‌های سنگین شده است. یک رویکرد موثر در تسکین ترافیک‌های شهری، استفاده از دوچرخه است؛ اما فرهنگ استفاده از آن در ایران گسترش نیافته است. با توجه به اینکه پایگاه اقتصادی - اجتماعی بر رفتارهای مختلف تاثیرگذار است، پژوهش حاضر تلاش کرده است تا رابطۀ پایگاه اقتصادی - اجتماعی را با استفاده از دوچرخه در سفرهای کوتاه درون‌شهری بررسی کند.روش: روش تحقیق، پیمایشی است. جامعه آماری، شهروندان مرد اصفهانی هستند که 400 نفر به‌عنوان نمونۀ آماری و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه‌های محقق‌ساخته هستند که با استفاده از قضاوت داوران متخصّص، تعیین اعتبار شده و به‌منظور تعیین پایایی آن‌ها از روش بازآزمون استفاده گردید.یافته‌ها: بر اساس یافته‌های توصیفی، در دو ماه اخیر 62 درصد پاسخگویان به‌نوعی از دوچرخه استفاده کرده‌اند که با توجه به موقعیت‌های مورداستفاده، بسیار قابل‌توجه است. بر اساس یافته‌های تحلیلی، با افزایش تحصیلات، احتمال استفاده از دوچرخه کاهش ‌یافته، اما با افزایش ثروت، احتمال استفاده از دوچرخه افزایش‌ یافته است.پیشنهادها: اگرچه رابطۀ مثبت ثروت و استفاده از دوچرخه با توجه به تاثیر نمادهای منزلتی طبقات بالا بر طبقات پایین‌تر، برای مدیران شهری یک فرصت مناسب گسترش دوچرخه‌سواری است؛ اما با توجه به رابطۀ منفی تحصیلات و استفاده از دوچرخه، پیشنهاد می‌شود که مدیران شهری با ایجاد معابر امن دوچرخه‌سواری، زمینه‌های استفادۀ این قشر را فراهم آورند.