رابطه توانایی درک خطرات ترافیکی با ویژگی های فردی و تجربیات رانندگی

مرگومیر و جراحتهای ناشی از حوادث ترافیکی از مشکلات مهم بهداشتی و اقتصادی -اجتماعی ایراناست. مطالعه حاضر سه هدف داشت. 1. تهیه آزمون درک خطرات ترافیکی ایرانی، 2. بررسی ارتباطتوانایی درک خطر با ویژگی های فردی (سن، وضعیت تاهل و میزان تحصیلات ) و تجربیات رانندگی(سابقه گواهینامه، سابقه رانندگی، میزان رانندگی و تعداد تصادفات و جریمه ها ) و 3. بررسی میزانپیش بینی پذیری درک خطر به وسیله ویژگیهای شخصی و تجربیات رانندگی. 126 راننده (میانگین سنی8) با روش نمونهگیری در دسترس در پژوهش توصیفی -تحلیلی حاضر / 37/79 و انحراف استاندارد 85شرکت کردند. آزمون درک خطر ترافیکی بومی شامل 33 کلیپ از موقعیتهای خطر ترافیکی ساخته و0) و / بهکار برده شد. روایی آزمون توسط تیم متخصص تایید شد. پایایی آزمون ب هوسیله آلفای کرونباخ ( 940) به دست آمد. یافتهها نشان دادند که بین سابقه رانندگی با نمره درک خطر / آزمون -بازآزمون ( 748ترافیکی همبستگی معنادار و مثبتی وجود دارد. نتایج این تحقیق نشان داد تجربه رانندگی پس از کنترل سایرمتغیرها همچنان میتواند درک خطرات ترافیکی را پیشبینی کند . تحصیلات بیشتر نیز پیش بین کنندهمعناداری برای درک خطر بود. درنتیجه با افزایش تجربه رانندگی، درک خطر ترافیکی افزایش مییابد. لذاتوجه به ارتقای توانایی درک خطر بالاخص در بین رانندگان مبتدی تاکید میشود.