ارایه روشی جهت بهر هگیری از هواپیمای بدون سرنشین در بهبود واپایش شدآمد و مدیریت شهری

در این مقاله، استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به عنوان روشی مناسب در مدیریت شدآمد پیشنهادشده، که م یتواند باعث رفع مش ??کلات و بهبود رو شهای موجود شود. استفاده از فناور یهای نوین باچال شهایی همراه خواهد بود که از جمله آنها، مسیله طراحی مسیر هواپیماهای بدون سرنشین برای انجامماموریت است. به همین منظور، روشی نوین برای طراحی مسیر با هدف دوری از موانع تهدید با استفادهاز داد ههای واقعی پیشنهاد شده است. از این رو، ابتدا با بهره گیری از تحلی لهای مکانی به مد لسازی موانعتهدید و منطقه پرواز پرداخته شده است. سپس مسیریابی با استفاده از رو شهای گرافیکی، صورت گرفته،به طوری که هواپیمای بدون سرنشین را برای رسیدن به مقصد، با دقت و سرعت مناسب، هدایت کند؛ بااین شرایط که هواپیمای بدون سرنشین به موانع برخورد نکند، دینامیک هواپیما وارد مسیریابی شود و نیزتابع هزینه بر اساس پارامترهای تعریف شده، کمینه شود. نکته قابل ذکر این است که با توجه به نوآور یهایبه کار گرفته شده در زمینه مد لسازی مکانی موانع و منطقه پرواز، فشرده سازی اطلاعات به روش درختچهارتایی، بررسی کلیه مسیرهای ممکن موجود با استفاده از الگوریتم کوتاه ترین مسیر کا و لحاظ کردنقابلی تهای فیزیکی هواپیما، این روش انعطاف پذیر بوده و بسته به شرایط مسیله، امکان اعمال تغییراتروی آن وجود دارد. همچنین م یتوان از تحلی لهای به کار رفته در پژوهش حاضر، برای مسیریابی بهینه وردیابی وسایل نقلیه زمینی بهره برد. نتایج به دست آمده بیانگر تاثیر به سزای تحلی لهای مکانی و دقت مسیرطراحی شده با استفاده از روش پیشنهادی است.