بررسی تطبیقی الگوی آموزش رانندگی ایران با کشورهای پیشرفته مدل

زمینه و هدف: در دنیای امروز، ترافیک به یکی از مسائل مهم و پیچیده تبدیل شده است. درسال های اخیر، آموزش ترافیکی به یکی از دغدغه های اصلی کشورهای پیشرفته تبدیل شده است واتخاذ اقداماتی برای ارتقای دانش در حوزه بررسی عوامل تصادفات به طور مداوم در نظر گرفته می‌شوند. اما از بین این عوامل، شناسایی رفتار پرخطر رانندگان، بسیار پیچیده‌تر و دشوارتر است. افراد به طوری رفتار می‌کنند که آموزش‌هایی که آنها طی روند رشد و تعامل با جوامع مختلف جامعه می‌آموزند، نقش بسیار مهمی در بهبود و اصلاح رفتار آنها دارد.روش: این پژوهش از نوع کاربردی و روش تحقیق نیز از نوع تحلیل محتوا است. ابزار گرد آوری داده ها، اسناد مدارک آموزش رانندگی سایر کشور ها و تطبیق آن با کشور ایران است. بنابراین از طریق مصاحبه‌ 27 کارشناسان خبره در این زمینه اطلاعات جمع آوری و به صورت کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: تجربه و سوابق اجرایی برخی از کشور ها می تواند به عنوان الگویی برای ایران و اصلاح رفتار ترافیکی رانندگان در برخی از جهات نقش آفرینی کند. نتایج : کشور ایران می تواند با اشاعه فرهنگ ترافیک در بین رانندگان مسن، نوع یادگیری بصورت اجباری خود آگاهانه (داوطلبانه،)زمان یادگیری، از کودکی (حتی پیش دبستانی) تا کهنسالی، ماهیت یادگیری، پیشگیرانه و نه برخورد با متخلفین و هنجارشکنان ترافیکی، سطح آموزش در مدارس، مراکز آموزشی و دانشگاه ها، انجمن های اجتماعی و فرهنگی، کلوپ ها، بیمارستان ها، نهاد های موثر در ترویج فرهنگ ترافیک از جمله سازمان های بیمه ای و شرکت های خودرو سازی، آموزش و پرورش، شهرداری ها، پلیس راهنمایی و رانندگی، رسانه های جمعی، آموزش گاه های رانندگی در برنامه ریزی آموزش رانندگی قرار دهد.

a comparative study of iran’s driving education pattern with advanced model countries

background and purpose: taking measures to improve knowledge in the field of investigation of accident factors are considered continuously. but among these factors, identifying the risky behavior of drivers is much more complicated and difficult. people behave in such a way that the education they learn during the process of growing and interacting with different communities plays a very important role in improving and correcting their behavior.method: this research is applied and the research method is content analysis. the tool of data collection is the documents of driving education documents of other countries and its adaptation to iran. therefore, information was collected and qualitatively analyzed through interviews with 27 experts in this field.findings: the experience and executive records of some countries can serve as a model for iran and improve the traffic behavior of drivers in some ways.results and suggestions: iran can spread the culture of traffic among elderly drivers, the type of learning is compulsory, self-aware (voluntarily), the time of learning, from childhood (even preschool) to old age, the nature of learning, preventive and not dealing with violators. and traffic violators, the level of education in schools, educational centers and universities, social and cultural associations, clubs, hospitals, institutions effective in promoting traffic culture, including insurance organizations and automobile companies, education and training, municipalities, traffic police, mass media, driving schools should be included in the planning of driving education.