تدوین مدل ساختاری رفتارهای رانندگی براساس هیجان خواهی با میانجیگری تنظیم هیجانات

زمینه و هدف: انسان همواره درتمام حالات زندگی، رفتارهایی را اتخاذ می نماید که می تواند نتایج بسیار متفاوتی داشته باشد؛ پژوهشگران حوزه رفتارهای پر خطر رانندگی، به تحقیق در باره نقش هیجان ها ، میزان شیوع و همچنین ریشه یابی علل و عوامل مرتبط با این مسئله مهم پرداخته اند؛ بنابراین هدف این پژوهش، تدوین مدل ساختاری رفتارهای رانندگی براساس هیجان خواهی با میانجیگری تنظیم هیجانات بود. روش : این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش های کمّی گردآوری داده ها توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 917 نفراز رانندگان استان های تهران، آذربایجان غربی و کردستان که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه های رفتارهای رانندگی منچستر (1990 )، هیجان خواهی آرنت (1992 ) و تنظیم هیجان گراس و جان (1998 ) بود.یافته ها:  نتایج تحلیل  معادلات ساختاری نشان دادکه مدل های اندازه گیری متغیرهای مورد مطالعه و مدل نهایی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار بودند. همچنین  هیجان خواهی بر رفتار رانندگی در رانندگان اثر مستقیم داشت و متغیّر تنظیم هیجان توانست نقش میانجی بین هیجان خواهی و رفتار رانندگی را ایفا نماید. نتیجه گیری :  برای تبیین رابطه هیجان خواهی و رفتارهای رانندگی می توان از سازه تنظیم هیجانات کمک گرفت. پیشنهاد می گردد که به منظور بهبود وضعیت رانندگی و کاهش میزان تصادفات ارزیابی موازین و قواعد دریافت گواهی نامه رانندگی منطبق برمباحث رفتارهای هیجانی مورد بازنگری قرار بگیرد.

Developing a Structural Model of Driving Behaviors on the Basis of Sensation Seeking Mediated by Emotion Regulation

Background and Objective: Humans always adopt behaviors in all situations of life that can have very different results. Researchers in the field of high-risk driving behaviors have investigated the role of emotions prevalence rate as well as the root causes and factors related to this important issue. Therefore, the aim of this study was to develop a structural model of driving behaviors on the basis of sensation seeking mediated by emotion regulation.Method: This research was applied in terms of purpose and descriptive-correlational in terms of quantitative methods of data collection. The statistical population of this study includes 917 drivers from Tehran, West Azerbaijan and Kurdistan provinces who were selected and evaluated by cluster sampling method. Data collection tools were Manchester (1990) driving behavior questionnaire, Arnett sensation seeking questionnaire (1992) and Grass and John (1998) emotion regulation.Findings: The results of the analysis of structural equation showed that the measurement models of the studied variables and the final model of the research had a good fit. Excitement also had a direct effect on driving behavior in drivers. The emotion regulation variable was able to mediate between sensation seeking and driving behavior.Results: The structure of emotion regulation can be used to explain the relationship between sensation seeking and driving behaviors. It is suggested that in order to improve the driving situation and reduce the number of accidents, the criteria and rules for obtaining a driver’s license should be reviewed in accordance with the topics of emotional behaviors.