پیش‌بینی رفتارهای رانندگی بر اساس تحریک‌جویی و دشواری تنظیم هیجان با میانجی‌گری ذهن‌آگاهی در زنان شهر تهران

زمینه و هدف: بر اساس آمارهای داده شده، تصادفات در بین زنان بیشتر است. بر همین اساس، هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل معادلات ساختاری برای پیش بینی رفتارهای رانندگی بر اساس تحریک جویی و دشواری تنظیم هیجان با میانجی‌گری ذهن آگاهی در رانندگان زن تهران بود.روش:  پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، رانندگان زن شهر تهران در سال 99-98 بود که 340 نفر از آنها به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند، بدین صورت که در مرحله اول منطقه 20 شهر تهران به روش تصادفی و افراد گروه نمونه به روش دردسترس به دست آمدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تحریک جویی زاکرمن(1978)، پرسش نامه رفتار رانندگی منچستر(1990)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان گرتز و روئمر (2004) و پرسش نامه پنج وجهی ذهن آگاهی(2006) استفاده شد.یافته ها: تحلیل داده ها به روش معادلات ساختاری نشان داد مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار بود. علاوه بر این، دشواری تنظیم هیجان به صورت مثبت و ذهن آگاهی به صورت منفی رفتارهای رانندگی را در زنان پیش بینی کرد. همچنین ذهن آگاهی به صورت مثبت و معنادار رابطه بین تحریک جویی و دشواری تنظیم هیجان با رفتارهای رانندگی را در زنان میانجی گری کرد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان‌دهنده تاثیر زیاد هیجان و حضور هوشیار در لحظه در رفتارهای رانندگی و پیشگیری از تصادفات و حوادث رانندگی است. بر این اساس پیشنهاد می گردد قبل از اعطای گواهی نامه و تمدید آن، جلسات آموزشی تنظیم هیجان و ذهن آگاهی برای رانندگان برگزار گردد.

A Prediction of Women’s Driving Behaviors based on their Sensation Seeking and Emotion Regulating Problems Mediated by their Mindfulness in Tehran

Background and Aim: According to the statistics, there are more accidents among women. Accordingly, the aim of this study was to design a structural equation model to predict driving behaviors based on sensation seeking and difficulty in regulating emotion mediated by mindfulnessin female drivers in Tehran. Method: The present study is a descriptive correlational. The statistical population included female drivers in the 20th district of Tehran in the year 1998-99, from which 340 people were selected as the sample group. Sensation seeking Scale of Zuckerman (1978), Manchester Driving Behavior Questionnaire (1990), Gertz & Roemer Emotion Difficulty Scale (2004), and Mindfulness Questionnaire (2006) were used to collect data. Finding: Data analysis by structural equation method showed that the research model has a good fit. In addition, the difficulty of regulating emotion positively and mindfulness negatively predicts driving behaviors in women. Mindfulness also positively and meaningfully mediates the relationship between sensation seeking and difficulty regulating emotion with driving behaviors in women.Conclusion: The results of the present study show the great effect of emotion and conscious presence in the moment on driving behaviors and prevention of accidents Accordingly, it is suggested that before training and renewal of the training sessions on emotion regulation and mindfulness be held for drivers.