تاثیر ویژگی های شخصیتی بر کیفیت زندگی کاری با نقش میانجی کیفیت خواب رانندگان شرکت اتوبوس رانی

زمینه و هدف: یکی از عوامل اثرگذار بر آسیب‌پذیری کیفیت زندگی کاری، شخصیت است. صفات شخصیتی از طریق اثرگذاری بر تفسیر فرد از رویدادهای محیطی، فرایند انطباق و سلامت روانشناسی و جسمی را تخریب و یا تسهیل می‌کند. این پژوهش قصد دارد تاثیر ویژگی‌های شخصیتی بر کیفیت زندگی کاری با نقش میانجی کیفیت خواب را موردبررسی قرار دهد. روش: پژوهش حاضر با هدف کاربردی و از نوع همبستگی می‌باشد که هدف آن، بررسی رابطۀ متغیرهای موجود در پژوهش می‌باشد. جامعۀ آماری این پژوهش، کلیۀ رانندگان شرکت اتوبوس‌رانی شهر تهران به تعداد 1250 نفر بود که از بین آن‌ها، تعداد 294 نفر به روش تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شد. ابزار اصلی مورداستفاده در این پژوهش، پرسشنامه (برای سنجش ویژگی‌های شخصیت، چهارعاملی آیزنک (1977) با 48 گویه، پرسشنامۀ کیفیت خواب پیتسبرگ (بویس و همکاران، 1989) با 19 گویه و پرسشنامۀ استاندارد کیفیت زندگی کاری گروه ووکول (1996) با 36 گویه) بود که روایی آن از روش محتوایی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ تایید شده است. برای بررسی نرمال‌بودن داده‌ها از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف، برای تحلیل داده‌ها از روش معادلات ساختاری و برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از نرم‌افزار spss23 و smart pls2 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج آزمون سوبل نشان داد که کیفیت خواب به‌عنوان متغیر میانجی در اثرگذاری ویژگی‌های شخصیت بر کیفیت زندگی کاری مطرح است. همچنین ویژگی‌های شخصیت بر کیفیت خواب (3.312=t و 0.289=β)، کیفیت خواب بر کیفیت زندگی رانندگان (2.289=t و 0.186=β) و ویژگی‌های شخصیت بر کیفیت زندگی کاری (6.658=t و 0.558=β) تاثیر دارد. نتیجه‌گیری: با توجه به اثرات نامطلوب کیفیت خواب بر روند کاری رانندگان، مدیریت ویژگی‌های شخصیتی آن‌ها سبب خواهد شد تا سطح کیفیت زندگی کاری آن‌ها بهبود یابد.

The effect of personality traits on quality of working life with the mediating role of sleep quality of bus company drivers

Background and aim: One of the factors affecting the vulnerability of quality of working life is personality. Personality traits destroy or facilitate the process of adaptation and psychological and physical health by influencing the individual's interpretation of environmental events. This study intends to investigate the effect of personality traits on quality of working life with the mediating role of sleep quality. Method: The present study has an  practical purpose and in type of correlation, the purpose of which is to investigate the relationship between the existing variables in the research. The statistical population of this study was 1250 drivers of all bus company drivers in Tehran, which among them, 294 people were selected by simple random method using Cochran's formula. The main tool used in this study were the  Ayznek fourfactor questionnaire (for measuring personality traits) (1977) with 48 items, Pitesbereg sleep quality questionnaire (Boyce et al., 1989) with 19 items and Vokol group standard questionnaire of quality of working life (1996) with 36 items. Item) whose  its validity was confirmed by the content method and its reliability by Cronbach's alpha. KolmogrophSmirnoph test was used to check the normality of the data, structural equation method was used to analyze the data and SPSS23and Smart PLS2 software were used to analyze the data. Findings: The results of Sobel test showed that sleep quality is considered as a mediating variable in the effect of personality traits on quality of working life. Also, personality traits on sleep quality (t = 3/312 and β = 0/289), sleep quality on drivers' quality of life (t = 2/289 and β = 0/186) and personality traits on quality of working life (t= 6/658 and β= 0 / 558) has an effect. Conclusion: Due to the adverse effects of sleep quality on drivers' working process, managing their personality traits will improve their quality of working  life.