ارزیابی موقعیتهای ترافیکی بحرانی و خطرناک و عوامل کاهش ایمنی عابران پیاده در تقاطع شهری

در تقاطع‌های بدون چراغ شهری، عابران به میزان نسبتاً زیادی با وسایل نقلیه برهم‌کنش دارند. استفاده از شاخص‌های تداخلی مانند زمان تا تصادف از راه‌های مطالعۀ این برهم‌کنش‌ها است. در این پژوهش، متغیرهای مختلفی که می‌توانند ایمنی عابران پیاده را بر اساس شاخص زمان تا تصادف در تقاطع بدون چراغ تحت‌تاثیر قرار دهند، شناسایی می‌شود. تقاطع موردبررسی، تقاطع خیابان‌های وصال شیرازی و بزرگمهر در تهران است. پس از انجام تحلیل‌ها، با استفاده از مدل‌سازی رگرسیون خطی مشخص شد که مهم‌ترین متغیرهایی که در شاخص زمان تا تصادف تاثیرگذار هستند، عبارتند از: جهت حرکت عابر پیاده با ضریب 0.03، توقف غیرمعمول عابر پیاده با ضریب 0.09 و  سرعت وسیلۀ نقلیه با ضریب 0.01. در درصد قابلیت اعتماد 90 درصد نیز متغیر مستقیم‌بودن حرکت وسیلۀ نقلیه با ضریب 0.02 به مدل اضافه شد. همچنین بررسی تاثیر نوع وسیلۀ نقلیه و نوع حرکت آن‌ها در تداخل‌های خطرناک و بحرانی نشان داد که نوع حرکت تاثیری ندارد؛ اما نوع وسیله از حیث تاکسی‌بودن تاثیرگذار است. آن‌ها به‌ترتیب 11 و 12 درصد کمتر از سایر وسایل نقلیه، تداخل خطرناک و تداخل خطرناک و بحرانی (به‌صورت هم‌زمان) ایجاد می‌کنند.