ارزیابی عوامل موثر بر ارتقای عملکرد روشهای مدیریت سرعت در راههای شریانی درون شهری

زمینه و هدف: در نواحی داخل شهری لازم است تا به نحوی سرعت، به‌منظور مدیریت ایمنی تردد وسایل نقلیه کاهش داده شود. ابزارهای متنوعی برای این منظور توسعه داده ‌شده است که می توان به دوربین‌های‌ کنترل‌ سرعت، سرعت‌کاه و تابلوی محدودیت سرعت به عنوان مهم ترین موارد اشاره کرد. روش: در اینجا، یک روش جدید با استفاده از چهار رویکرد کارایی ابزارهای مختلف مدیریت ‌سرعت بررسی ‌شده است. برای انجام مطالعات از یک مسیر شریانی با ابزارهای کنترل‌ سرعت متنوع در شهر کرمان استفاده شد. بر این اساس، روشی مبتنی بر تکنیک تداخل و شاخص‌های ایمنی جایگزین تصادفات توسعه داده شد. یافته‌ها: نتایج بررسی ها نشان داد که سرعت‌کاه ها نسبت به دوربین کنترل سرعت، تاثیر بیشتری بر کاهش سرعت وسایل نقلیه دارند. به‌طور متوسط، سرعت‌کاه قادر است میزان سرعت وسایل نقلیۀ عبوری را نسبت به دوربین کنترل سرعت به‌اندازۀ بیش از 20 کیلومتر بر ساعت کاهش دهد. همچنین درصد وسایل نقلیه ای که پس از سرعت‌کاه سرعت خود را به حد سرعت مجاز رساندند، در حدود 15 درصد بیش از دوربین کنترل سرعت بوده است؛ اما تابلوی محدودیت سرعت در سطح اطمینان 95 درصدی، اثری بر کاهش سرعت رانندگان نداشت. همچنین یکی از مشکلات اصلی سرعت‌کاه ها، نرخ بالای شتاب ترمزگیری وسایل نقلیه بوده و استفاده از تابلوی پیش‌آگاهی، تاثیر چندانی بر بهبود عملکرد آن‌ها در سطح اطمینان 95 درصدی نداشت. نتایج و پیشنهادها: بنابراین بایستی بازنگری به‌منظور افزایش اثرگذاری تابلوهای ترافیکی بر رانندگان صورت پذیرد. همچنین بر اساس نتایج حاصل‌شده می‎توان بیان داشت که افزایش تعداد و تنوع ابزارهای سرعت در یک مسیر می تواند بر بهبود عملکرد آن‌ها برای مدیریت سرعت موثر باشد؛ به‌گونه‌ای که بر اساس تحلیل های آماری صورت‌پذیرفته در سطح اطمینان 95 درصدی، میانگین سرعت وسایل نقلیه و شاخص های یکنواختی سرعت و میزان تخطی از سرعت مجاز، در دو مسیر با ابزارهای مدیریت سرعت متفاوت، دارای تفاوت معنی داری هستند.