بررسی پیش بینی پذیری رفتار رانندگی از طریق کنترل اجتماعی و هیجان طلبی در خودروهای برون شهری ساری

زمینه و هدف انسان همواره در تمامی حالات زندگی، رفتارهایی را اتخاذ می‌نماید که می‌تواند نتایج بسیار متفاوتی داشته باشد؛ بنابراین موضوع اساسی و هدف این پژوهش، بررسی پیش‌بینی‌پذیری رفتار رانندگی از طریق کنترل اجتماعی و هیجان‌طلبی در رانندگان وسایل نقلیۀ عمومی برون‌شهری ساری بود. روش روش پژوهش، توصیفی از نوع هم‌بستگی می‌باشد. جامعۀ پژوهش شامل تمامی رانندگان وسایل نقلیۀ برون‌شهری ساری بود و تعداد نمونه با روش نمونه‌گیری هدفمند، 210 نفر انتخاب گردید. گردآوری داده‌ها توسط سه ابزار هیجان‌طلبی آرنت، رفتار رانندگی منچستر و کنترل اجتماعی احمدی و همکارانش (1391) انجام گردید. یافته‌ها نتایج نشان داد که بین خرده‌مقیاس‌های هیجان‌طلبی با رفتار رانندگی، هم‌بستگی مستقیم معنی‌داری، و بین خرده‌مقیاس‌های کنترل اجتماعی با رفتار رانندگی، هم‌بستگی معکوس معنی‌داری وجود دارد. نتیجه‌گیری با توجه به نتایج به‌دست‌آمده پیشنهاد می‌گردد که موازین و قواعد دریافت گواهینامۀ رانندگی منطبق بر مباحث رفتاری هیجانی موردبازنگری قرار بگیرد و قوانین راهنمایی و رانندگی بر اساس نقش کنترل‌کنندگی رفتارهای ناهنجار در نظر گرفته شود.