رابطۀ سلامت روان با رفتارهای رانندگی در شهر تهران: نقش واسطه ای ذهن آگاهی

زمینه و هدف: تخلفات رانندگی همواره یکی از علل بروز مشکلات، معضلات و حوادث ترافیکی در همۀ جوامع بوده است. با توجه به اینکه عامل اصلی بروز تصادفات ناشی از خطای عوامل انسانی شناخته ‌شده است، بررسی رفتارهای رانندگی و عوامل موثر بر آن می تواند نقش مهمی در کاهش مخاطرات داشته باشد. براین‌اساس، هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه ای ذهن آگاهی در رابطۀ میان سلامت روان و رفتارهای رانندگی رانندگان شهر تهران بوده است.روش: جامعۀ هدف را کلیۀ رانندگان شهر تهران تشکیل می دهند و تعداد 202 نفر به‌عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب‌ شده و به پرسشنامه های سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1972)، ذهن‌آگاهی براون و رایان (2003) و رفتار رانندگی منچستر (1990) پاسخ دادند. نتایج توسط آمارهای توصیفی و استنباطی موردبررسی قرار گرفت و برای بررسی مدل از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل مدل به‌وسیلۀ نرم‌افزار amos نشان داد که مدل پیشنهادی با داده ها برازش داشته و متغیر ذهن آگاهی، نقش میانجی کامل را بینسلامت روان و رفتارهای رانندگی دارا است؛ یعنی سازۀ ذهن آگاهی می تواند تبیین کنندۀ رابطۀ تفاوت های فردی در حوزۀ سلامت روان با رفتارهای رانندگی باشد.نتایج و پیشنهادها: با توجه به یافته های پژوهش برای تبیین رابطۀ تفاوت های فردی در حوزۀ سلامت روان با رفتارهای رانندگی می توان از سازۀ ذهن آگاهی کمک گرفت. درنتیجه پیشنهاد می شود به‌منظور بهبود وضعیت رانندگی و کاهش میزان تصادفات، ارزیابی های سلامت روان در زمان دریافت گواهینامۀ رانندگی انجام گیرد و همچنین آموزش های ذهن آگاهی برای افراد آسیب پذیر به خطاهای رانندگی در نظر گرفته شود.

The relationship between mental health and driving behaviors in Tehran: the role of mediator Mindfulness

Background and aim: Driving violations has always been one of the causes of occurring problems, difficulties and traffic accidents in all societies. Given that the main cause of accidents is known due to human error. Investigating driving behaviors and the factors affecting it can play an important role in reducing the risk. Accordingly, the main purpose of the present study was to investigate the mediating role of mindfulness about the relationship between mental health and drivers driving behaviors in Tehran. Method: The target community is composed of all drivers in Tehran city and 202 individuals are selected as sample using available sampling method and responded to Goldberg and Hiller’s general health questionnaire (1972), Brown’s and Ryan’s mindfulness (2003) and Manchester’s driving behavior (1990). The results were analyzed by descriptive and inferential statistics. Structural equation modeling method was used to examine the model. Findings: The results of the model analysis by AMOS software showed that the proposed model is fitted with the data and the mindfulness variable has a complete mediator role between mental health and driving behaviors. That is, the mindfulness structure can explain the relationship between individual differences in mental health with driving behaviors.Results and suggestions: According to the findings of the research, mindfulness structure can be used to explain the relationship between individual differences in mental health and driving behaviors. Mental health assessments are made when a driver’s license is issued to improve driving conditions and reduce accidents as well as mindfulness training is to be considered for vulnerable people to drive errors.