مقایسۀ بهزیستی روان‌شناختی در رانندگان با سطوح مختلف تخلفات راهنمایی و رانندگی

زمینه و هدف: بهداشت روان، بخشی جدایی‌ناپذیر بهداشت عمومی است که فرد را از جهات شناختی، عاطفی و توانایی‌هایش در ایجاد رابطه با دیگران آگاه می‌کند. مسلماً پی‌بردن به ارتباط حالت‌های روانی انسان‌ها با تخلفات رانندگی می‌تواند در پیشگیری یا تخفیف این معضل کارساز باشد. این پژوهش با هدف بررسی تفاوت بهزیستی روان‌شناختی در بین رانندگان با سطوح مختلف تخلف انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع علّی - مقایسه‌ای است و جامعۀ آماری آن، رانندگان متخلف با سطوح مختلف تخلف در سه‌ماهۀ اول سال 95 در شهر تهران بودند. حجم نمونه برابر با 384 نفر تعیین شد که با استفاده از معیارهای ورود به پژوهش در چهار گروه تقسیم شدند. این چهار گروه عبارت بودند از کسانی که هیچ تخلف حادثه‌سازی نداشته‌اند، کسانی که 1 یا 2 تخلف حادثه‌ساز داشته‌اند، کسانی که 3 یا 4 تخلف حادثه‌ساز داشتند و کسانی که 5 تخلف و بالاتر تخلف حادثه‌ساز داشتند. به‌منظور گردآوری اطلاعات از پرسش‌نامۀ بهزیستی روان‌شناختی ریف (1989)، استفاده و داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل گردید. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که بین بهزیستی روان‌شناختی در بین رانندگان با سطوح مختلف تخلف تفاوت وجود دارد. نتیجۀ پژوهش حاکی از آن بود که عواملی همچون بهزیستی روان‌شناختی در وقوع تخلفات حادثه‌ساز توسط رانندگان تاثیر داشته و با کنترل این موارد در بین رانندگان می‌توان از بروز تخلفات حادثه‌ساز و تصادفات رانندگی به میزان قابل‌توجهی کاست.پیشنهادها: پیشنهاد می‌شود در زمان صدور و یا تمدید گواهی‌نامه، بهزیستی روان‌شناختی متقاضیان با انجام آزمون‌هایی، بررسی و بسته‌های آموزشی حاوی مطالبی در خصوص بهبود بهزیستی روان‌شناختی به رانندگان متخلف ارائه شود.