تحلیل عوامل بالقوۀ موثر در احتمال برخورد وسیلۀ نقلیه با عابران پیاده در محیط شهری

زمینه و هدف پژوهش: با افزایش تمایل به پیاده‌روی از سوی افراد در جوامع بشری، مسئلۀ ایمنی محیط گذرگاه‌های عابران پیاده بیش از گذشته بایستی موردتوجه قرار گیرد. بنا بر آمار سازمان پزشکی قانونی کشور طی سالیان اخیر، یک‌چهارم کشته‌شدگان تصادفات جاده ای مربوط به عابران پیاده می‌باشد. لذا ارزیابی احتمال برخورد بین وسایل نقلیه و عابران پیاده در معابر شهری می‌تواند در راستای تعیین مدل‌های برخورد بین آن‌ها مفید واقع شود. مدل‌های برخورد به‌عنوان مجموعه ای از روابط علت و معلولی بین متغیرها، بیانگر نقش آن‌ها در به‌وجودآوردن این نوع از برخوردها می‌باشد.روش پژوهش: در پژوهش حاضر با سنجش رفتارهای عابران پیاده و رانندگان وسایل نقلیه از طریق فیلم‌برداری در معابر شهری شهرستان بابل، احتمال برخورد وسایل نقلیه با عابران پیاده در شرایط مختلف عبور عابران پیاده موردواکاوی قرار گرفت.یافته‌ها: روابط علت و معلولی متغیرهای موردارزیابی از طریق دسته‌بندی‌کردن نمودارهای علیتی هریک از نمونه ها شکل گرفت و درنهایت الگوهای علّیتی به‌وجودآورندۀ احتمال برخوردها در معابر شهری معرفی شدند.نتایج: در محل‌های خط‌کشی‌شده عواملی نظیر گوش‌دادن رانندگان به موسیقی، صحبت‌کردن رانندگان با سرنشینان خودرو، نبود تابلوهای هشداردهنده در خصوص محل‌های عبور عابران و در محل‌های فاقد خط‌کشی، رفتارهای غیرقابل‌پیش‌بینی عابران حین عبور و بی‌توجهی رانندگان به مسیر، احتمال وقوع احتمال برخوردهای خودرو - عابران پیاده را افزایش می‌داد.