تحلیل عاملی ایمنی عابران پیاده در معابر شهری (موردمطالعه؛ شهر تهران سال 95)

زمینه و هدف: آمار و بررسی‌های جهانی بیانگر و معرف مقوله عابران پیاده به‌عنوان آسیب‌پذیرترین کاربران ترافیک در معرض خطرات زیاد هستند، است که با افزایش تولید وسایل نقلیه و افزایش جمعیت جوامع بشری ضرورت توجه بیشتر به بحث عابران پیاده به‌خصوص از بعد ایمنی امری بسیار ضروری و انکارناپذیر دارد.روش: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ نوع و روش تحلیلی توصیفی است ابزار و روش گردآوری داده‌ها اسنادی و کتابخانه‌ای و سپس مصاحبه و پرسشنامه است. جامعۀ آماری از کارشناسان خبره ترافیک شامل اساتید دانشگاهی، شهرداری تهران و راهور انتخاب‌شده است. در تحلیل اطلاعات از روش معادلات ساختاری و نرم‌افزار 2.0 pls smart برای بررسی تاثیرگذاری و (تحلیل عاملی) استفاده‌شده است.یافته‌ها: در این پژوهش نشان داده شد که همه عوامل اصلی ترافیک یعنی انسان، وسیله نقلیه، راه و محیط بر ایمنی عابران پیاده تاثیر دارند؛ اما در بین مولفه‌های این عوامل برخی موارد تاثیر معنی داری بر ایمنی عابران پیاده ندارند. همچنین میزان این تاثیرات نیز مشخص‌شده است.نتیجه‌گیری: در این پژوهش روشی ابداع گردید که در آن با واردکردن اطلاعات مربوط به عابر، راننده، وسیله نقلیه و معبر میزان خطرناک بودن آن‌ها ازلحاظ بروز تصادف عابر محاسبه و در هر مورد، توصیه‌هایی برای کاهش ارائه می‌گردد. نتایج این پژوهش نشان داد که تمام عوامل انسان شامل عابر و راننده، وسیله نقلیه، راه، عوامل محیطی و حتی وضعیت سیاسی و اجتماعی بر بروز تصادفات عابران پیاده موثر هستند ولی برخی مولفه های مربوط به این عوامل که در پیشینه پژوهش مشخص‌شده بودند، بر بروز تصادفات عابران پیاده در تهران موثر نیستند که در پژوهش به آن‌ها اشاره‌ شده است.