منابع استرس در رانندگان اتوبوس‌های درون ‌شهری

زمینه و هدف: «استرس یا فشار روانی» واژه‌ای است که از فیزیک به عاریت گرفته ‌شده و امروزه به‌منظور تبیین فشارهای روان-تنی کاربرد یافته است. هدف این پژوهش، شناسایی منابع استرس در رانندگان اتوبوس‌های درون‌شهری است.روش: روش پژوهش در این بررسی، توصیفی از نوع زمینه‌یابی است. بدین منظور در پژوهش حاضر با استفاده از پرسشنامۀ پژوهشگرساخته و با روش نمونه‌گیری در دسترس نسبت به اجرای آن بر روی تعداد 384 نفر راننده اقدام شد. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها، نتایج با استفاده از نرم‌افزار spss استخراج و موردتجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.یافته‌ها و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که مهم‌ترین انواع منابع استرس رانندگان شامل سلامت مسافر، آیندۀ فرزندان، سلامت موتورسواران و سلامت خانواده می‌باشد. در خصوص رابطۀ ویژگی‌های دموگرافیک از قبیل سن، وضعیت تاهل و تحصیلات با انواع استرس‌آورها در برخی مولفه‌ها (مانند وضعیت درسی فرزندان، مشکلات خانوادگی، به‌موقع رسیدن سر خط، رضایت مسافران، گرما و سرمای داخل اتوبوس) رابطۀ مثبت و معنادار و در برخی مولفه‌ها (مانند مسائل مربوط به ازدواج خود راننده) رابطۀ منفی و معنادار مشاهده شد. همچنین رابطۀ مدت دریافت گواهینامه با مشکلات مربوط به شرکت و تجربه رانندگی با غذا و رفع گرسنگی و تشنگی، منفی و با نگرانی تغذیه و تشنگی مثبت و معنادار بود. بالاخره رانندگان با تجربۀ تصادف، نسبت به برخی استرس‌آورها، دغدغه‌های بیشتری را در مقایسه با رانندگان غیرتصادفی گزارش کردند.