تخمین تصادفات شدید در الگوی برنامه‌ریزی حمل‌ ونقل درون‌ شهری (مطالعۀ موردی: مشهد)

زمینه و هدف: شناسایی تاثیر وسایل سفر مختلف در بروز تصادفات شدید می‌تواند به بهبود روندهای برنامه‎ریزی بلندمدت حمل‌ونقل شهری منجر شود. پژوهش‌ حاضر به بررسی ارتباط بین وسایل نقلیۀ مختلف در بروز تصادفات شدید شهری پرداخته است. هدف این پژوهش‌، تخمین تصادفات شدید در سطح نواحی ترافیکی شهری به‌منظور استفاده در روند برنامه‌ریزی حمل‌ونقل می‌باشد که در مطالعات قبلی موردغفلت واقع شده است و بدین منظور برای اولین بار از سهم سفر وسایل نقلیۀ مختلف به‌عنوان متغیرهای مستقل پژوهش‌ استفاده شده است.روش: برای انجام پژوهش‌ از داده‌های تصادفات شدید و نیز داده‌های تفکیک سفر مربوط به سال 1387 شهر مشهد استفاده شده است. همچنین در این پژوهش،‌ دو روش مدل‌سازی خطی تعمیم‌یافته با تبدیل لگاریتمی و توزیع دوجمله‌ای منفی و رگرسیون جغرافیایی وزن‌دار مورداستفاده قرار گرفت.یافته‌ها: طبق نتایج به‌دست‌آمده از مدل خطی تعمیم‌یافته با تبدیل لگاریتمی و توزیع دوجمله‌ای منفی، به ترتیب سرویس‌های اتوبوسی، سرویس مدارس، موتورسیکلت‌ها و خودروهای شخصی بیشترین تاثیر را در بروز تصادفات شدید شهری مشهد دارند. همچنین طبق نتایج به‌دست‌آمده از مدل رگرسیون جغرافیایی وزن‌دار به ترتیب سرویس‌های اتوبوسی، عابران پیاده و خودروهای شخصی تاثیر بیشتری در بروز تصادفات شدید شهر مشهد داشته‌اند. علاوه‌براین طبق هر دو روش مورداستفاده، حضور بیشتر تاکسی در نواحی ترافیکی موجب کاهش تصادفات شدید در آن نواحی شده است. لذا با توجه به وجود ارتباط بین تصادفات شدید و سهم سفر وسایل سفر مختلف، با استفاده از روش ارائه‌شده در این پژوهش‌ و با اعمال سیاست‌های مدیریتی، می‌توان موجبات کاهش تصادفات شدید را فراهم آورد.