|
|
شعر خموشی و خموشی شعر: مطالعه تطبیقی بنمایه «سکوت» در اشعار مولوی و ویتمن
|
|
|
|
|
نویسنده
|
انوشیروانی علیرضا ,ارفع علی
|
منبع
|
پژوهش هاي ادبيات تطبيقي - 1394 - دوره : 3 - شماره : 2 - صفحه:1 -20
|
|
|
چکیده
|
مولانا جلالالدین و والت ویتمن را میتوان از بزرگترین و تاثیرگذارترین شاعران جهان به شمار آورد. نیکلسون، مولانا را بزرگترین شاعر عارف دوران معرفی میکند و سازمان ملل سال 2007م را به نام مولوی نامگذاری میکند. والت ویتمن نیز گرایشی عارفانه داشت و پدر شعر نو آمریکا لقب گرفته است و در کنار امرسون و تورو، ستون سوم تثلیث جنبش «تعالیگرایی ادبی» را شکل میدهد. با وجود تفاوتهای زبانی، فرهنگی، زمانی و مکانی، هر دو شاعر زبان و نطق را برای بیان مفاهیم متعالی و معنوی ناتوان میبیند و ناگزیر مخاطب را به سکوت و خموشی دعوت میکنند. بدون شک، دو شاعر در بنمایه «سکوت» تفاوتهایی نیز با هم دارند که ریشه در فرهنگ و زبان آنها دارد. مولانا بیپروا به نفی زبان پرداخته تا جایی که تعدادی از غزلیات وی به خموشی ختم میشوند. ویتمن نیز جستهوگریخته از خموشی دم میزند، اما «خموشی» وی نه در کلام، بلکه در دعوت برای یکیشدن با طبیعت است. نگارندگان این مقاله برآنند تا با استفاده از نظریه «تشابهات بدون ارتباطات» و «قرابت معنوی» فرهنگها در قلمرو ادبیات تطبیقی به بررسی بنمایه سکوت و خموشی در اشعار این دو شاعر بپردازند.
|
کلیدواژه
|
مولانا ,والت ویتمن ,بنمایه خموشی ,نظریههای ادبیات تطبیقی ,قرابت فرهنگی
|
آدرس
|
دانشگاه شیراز, ایران, دانشگاه شیراز, دانشآموخته کارشناسی ارشد ادبیات انگلیسی، دانشگاه شیراز، فارس، ایران, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|