بررسی تطبیقی صدای زن در نمایشنامه تاجر ونیزی از و. شکسپیر و اشعار جلیل صفر‌بیگی (با توجه به نظریه‌های ا. گرین بلات، آ. سین فیلد و پیر ماشری)

کار ادبی محل مناسبی برای حضور نیروهای فرهنگی است. در برخی از متون ادبی استانداردهای حاکم به چالش کشیده می‌شوند و در برخی دیگر باز تولید می‌شوند. نظریه ناخودآگاه متن (the text’s unconscious)از پیر ماشری (macherey pierre) و نظریه گسست (fault line) از آلن سین فیلد (alen sinfield) نشان می‌دهند که چگونه کار ادبی، گفتمان (discourse) غالب را به چالش می‌کشد. زنان مختلفی در نمایشنامه‌های شکسپیر (william shakespeare) به تصویر کشیده می‌شوند. حضور برخی از آنان تناقض/ گسست درون ایدیولوژی مردسالار (patriarchal ideology) را آشکار می‌کند که در‌نهایت به بحران در گفتمان غالب می‌انجامد. از طرف دیگر، نظریه گردش نیروهای اجتماعی (circulation of social energies) از استفان گرین بلات (stephen greenblott) بیانگر آن قسمت از کار ادبی است که در آن گفتمان رایج مدام باز‌تولید می‌شود. در اشعار جلیل صفر بیگی، با آنکه شرایط سیاسی– اجتماعی جامعه ایلام به نفع زن تغییر کرده است، ایدیولوژی مردسالار که قرن‌ها پیش به‌دست مردان ساخته شد، باز‌تولید می‌شود. نوشتار حاضر، تحقیقی است پیرامون به چالش کشیده شدن و باز‌تولید نیروهای فرهنگی ( ایدیولوژی مردسالار) در کارهای ادبی.