دانش‎های تطبیقی نگاهی گذرا به‌یکی از صورت‎بندی‎های معرفتی

معرفت بشری در هر دوره و با توجه به ‎روح یا پارادایم آن دوره، به‎ صورت‎بندی‎هایی در عرصه خود دست می‎زند. یکی از این تقسیم‎بندی‎ها و صورت‎بندی‎ها‌ که در قرن نوزدهم شکل گرفت، دانش‎های تطبیقی بود. دانش‎های تطبیقی، مجموعه‌ای از دانش‎هایی است ‌که دو یا چندین پیکره مطالعاتی داشته باشند. این دانش‎ها با ویژگی‎هایی، خود را هم از مطالعات تطبیقی و هم از دانش‎های ناب متمایز می‎کنند.موضوع این نوشتار، بررسی کلان این‎گونه از دانش‎ها و به‌ویژه فلسفه وجودی آن‌ها است. متاسفانه جامعه علمی ‌ما فاقد این‎گونه نگرش کلان است. یکی از آسیب‎های مطالعه دانش‎های تطبیقی همچون ادبیات تطبیقی یا هنر تطبیقی، نبود چنین نگرش کلانی در خصوص دانش‎های تطبیقی است. در این مقاله می‎کوشیم تا تصویری کلان از ویژگی‎ها و چگونگی تکوین این دانش‎ها ارایه کنیم.