نقش‌مایه‌های شرقی- ایرانی در آثار نیکالای گومیلیوف

در این مقاله ضمن معرفی نیکالای گومیلیوف، «پدر‌آکمه ایسم» روسیه کوشیده‌ایم، نحوه آشنایی او را با شرق و تاثیرپذیریش از آثار شرقی را بررسی کنیم. گومیلیوف با تاسی از شرق و الگو قرار دادن عناصر شرقی در اشعارش، آثار بی نظیر و منحصربه فردی خلق کرده است که در این نوشتار با تجزیه و تحلیل برخی از آن‌ها سعی کرده‌ایم منابع الهام آن‌ها را مشخص کنیم. از مهم‌ترین و جالب ترین اشعار او «درویش مست»، «تاسی از زبان فارسی»، «مینیاتور پارسی»، «زایر» و نمایشنامه منظوم «فرزند خدا» است که در آن‌ها به‌وضوح می توان جهان بینی شرق‌گرایانه او را دید. گومیلیوف که در مکاتبات دوستانه خود نیز از تخلص «حافظ» استفاده می کرد، همواره در جست‌وجوی راهی برای غنی کردن فرهنگ سرزمین خود و نزدیک کردن آن به عناصر معنوی شرق بود؛ از همین روست که در آثار او سرچشمه های معنوی و روحانی شرق با صور و شمایل شاعرانه انعکاس یافته‌ و جهان بینی او را تحت تاثیر خود قرار داده، به-طوری که او را از سایر نویسندگان و شاعران عصر نقره ای روسیه متمایز کرده است. در این مقاله همچنین به موضوع چگونگی انعکاس عناصر شرقی، تعالیم عرفان اسلامی و تصوف، در آثار این شاعر اشاره خواهیم کرد.