بارقه های تحول در ادبیات فارسی و روسی با محوریت نیما یوشیج والکساندر پوشکین

الکساندر پوشکین و نیما یوشیج به عنوان دو شاعر پیشرو و نوآور در ادبیات روسی و فارسی شناخته می شوند. شاعرانی شیفته و عاشق، که در درجه اول عاشق فردیت خود و در درجه دوم عاشق جامعه ای هستند که در آن زندگی می کنند.  شاعرانی که نمی‌توانند رنج مردم  ستمدیده را تحمل کنند و ساکت بنشینند، به دنبال راهی برای همدردی با مردم و بیداری توده مردم هستند، هر دو شاعر به خاطر افکار آزادی بخش دوره‌ای از زندگی خود را در تبعید به سر می برند، همچنان در تبعید عاشق وطن و طبیعت سرزمین خود هستند هر دو طعم عشق فردی را چشیده و از آن گذر کرده به عشق والا و برتر می اندیشند، گاهی دچار یاس می شوند اما اجازه نمی‌دهند که یاس آنها را از ادامه مسیر باز دارد؛ دوباره تلاش می کنند و راهی می‌گشایند برای بیان آنچه باید بیان شود.نیما و پوشکین با حضور همیشگی در شعرشان فاصله شعر و شاعر را از بین می برند شعر را به زمان خود نزدیک می کنند و در واقع با شعر خود یکی می شوند، نیما واقعیت را با طبیعت در می‌آمیزد و پوشکین واقعیت را با تاریخ همراه می سازد و با زبانی نو بیان می کنند آنچه را که باید بیان شود. 

sparks of transformation in persian and russian literature centered on nima yoshij and alexander pushkin

sparks of transformation in persian and russian literature centered on nima yoshij and alexander pushkin. fascinated and loving poets, who firstly love their individuality and secondly love the society in which they live. poets who cannot bear the suffering of the oppressed people and sit quietly, are looking for a way to sympathize with the people and awaken the mass of the people, both poets spent a period of their lives in exile because of their liberating thoughts, they are still in exile in love with their homeland and the nature of their land, sometimes they despair, but they don’t let despair stop them from continuing on their way, they try again and find a way to express what needs to be expressed. with their constant presence in their poetry, nima and pushkin eliminate the distance between the poem and the poet, bring the poem closer to their time, and actually become one with their own poetry, nima combines reality with nature, and pushkin combines reality with history, and they express what needs to be expressed with a new language.