خوانش تطبیقی سیمای زن قهرمان بر بنیاد نظریه ی لرد راگلن خوانش اسطوره‌بنیاد دو روایت «تیامات-مردوک» و «ارنواز، شهرناز-فریدون»

  تحلیل اسطوره‏شناختی- اسطوره بنیاد خویش کاری های قهرمانان در داستان‌ها، بیانگر حقایق تازه‌ای درباره‌ی نهاد بشر و علایق و آرزوهای اوست . زن قهرمان در قالب نمود اساطیری آن‌یکی از مهم‌ترین انواع شناخت اساطیری در جوامع کهن مادر تبار است که ارزش شایانی در پژوهش‏های تاریخی، ادبی، روانشناختی و اسطوره‏بنیاد دارد. در این جستار اهمیت زن و نقش ویژه‌ او در شکل‌گیری روایت‌های اسطوره و هم‌چنین پیوند آن با سازه‏های طبیعت آغاز یعنی آب، خاک، گیاهان و درختان... نقد و بررسی می‌شود. هدف این پژوهش بررسی، نقد و تحلیل اسطوره‏شناختی زن قهرمان در دو روایت اسطوره ای تیامات و مردوک وشهرناز، ارنواز و فریدون با تکیه‌بر نظریه راگلن است. نگارندگان در این پژوهش کوشیده‌اند تا با شیوه نقد اسطوره گرا وتفسیر تطبیقی کهن‌الگوی زن قهرمان در دو روایت اساطیری «تیامات – مردوک» و «شهرناز و ارنواز- فریدون» بپردازند و هم‌چنین به پیوند مشترک این دو روایت با سازه‌های طبیعت اشاره نمایند. برآیندنهایی  پژوهش حاضربر این باور تاکید دارد که هر دو روایت در یک خویش کاری بنیادین با آب، به‌عنوان اساسی‌ترین عنصر هستی پیوند خورده‌اند. در هردو روایت زن قهرمانان: تیامات در اساطیر میان‌رودان و شهناز و ارنواز در اساطیر ایران همان خدا بانوان آب و در حقیقت مادران ازلی هستند که آفرینش همه جانداران از آن‌ها صورت می‌پذیرد. نقش خدای نرینه در قالب فریدون و مردوک نمودی کم رنگ تر دارد. آنچه در هر دو روایت ملموس و و قابل مشاهده می باشد؛ این است که ژرف‌ساخت هر دو روایت رهاسازی آب و فزون‏ساخت فراوانی و باروری در دو سرزمین ایران و میان رودان است

A comparative reading of the image of a heroine based on Lord Raglen's theory

The mythological analysis of the roles of the heroes in the stories reveals new facts about the human institution and its interests and aspirations. The heroine in the form of a mythical representation is one of the most important types of mythological cognition in ancient societies of maternal descent, which is of great value in historical, literary, psychological and mythological research. In this article, the importance of women and their special role in the formation of mythological narratives as well as its connection with the structures of nature, ie water, soil, plants and trees ... are criticized. The purpose of this study is to study, critique and analyze the mythology of the heroine in two mythical narratives of Tiamat, Marduk, Shahnavaz, Arnavaz and Fereydoun based on Raglen theory. In this article, the authors have tried to deal with the mythical critique and comparative interpretation of the archetype of the heroine in two mythological narratives Tiamat-Marduk and Shahnaz-Arnavaz and Fereydoun and also to point out the common connection between these two narratives with the structures of nature The following results indicate that in both narrations, the female heroes: Tiamat in the myths of Mesopotamia and Shahnaz and Arnavaz in the myths of Iran are the gods of water and in fact the eternal mothers from whom the creation of all living beings takes place. The role of the male god in the form of Fereydoun and Marduk has a lesser appearance. What is tangible and visible in both narrations