خوانش پسااستعماری شخصیت‌های نمایش‌نامه‌ی ماه‌عسل، اثر غلامحسین ساعدی

مطالعات پسااستعماری از جمله پژوهش‌های میان رشته‌ای است که در برخی از آثار ادبی نمود پررنگی داشته است .این نظریه به تقابل بنیان‌های فکری شرق فرودست با غرب فرادست می‌پردازد و می‌کوشد گفتمان حاصل این تقابل را میان استعمار و مستعمره نشان دهد،حال آنکه نمایش نامۀ ماه عسل ،اثرغلامحسین ساعدی از آثار برجستۀ ادبیات نمایشی ایران است که نویسنده در آن به شیوه‌ای نمادین به بررسی جلوه های استعمار در شکل نوین آن پرداخته است .در این پژوهش، شخصیت‌های نمایش‌نامه‌ی ماه‌عسل این نویسنده بر مبنای نظریه‌ی پسااستعماری تحلیل گردیدند و حاصل کار، گواه چینش و پردازش درست و هوشمندانه و به جای شخصیت‌هاو قدرت و توان آنان در بیان ایده‌ی مرکزی نویسنده یعنی سیاست‌های استعماری است. ساعدی در آفرینش نظام پسااستعماری درقالب ادبی زمینه های سلطه گری استعماررا در اشکال گوناگونش نمایان ساخته وهمچنین افزون بر آن‌چه در نظریه‌ی پسااستعماری مطرح گردیده، به جزییات ظریف‌تر و دقیق‌تری در گفتمان استعمارگر و استعمارشده پرداخته، که به حوزه‌ی کلان‌تر علوم سیاسی، اجتماعی و مردم‌شناسی بازمی‌گردد؛از جمله، آسیب‌شناسی مستعمرات و نقش و جایگاه‌ خود مستعمرات یا دولت‌مردان آن‌ها در رقم‌خوردن سرنوشت تیره و تار آنان را می‌توان مثال زد که از طریق ضعف‌های داخلی یا در سیاست خارجی امکان می‌یابد. گفتنی است که شیوۀ پژوهش در این مقاله تحلیلی است.

according to postcolonial theory Rereading of Mahasal drama characteristics by Mr. GholamHosain Saedi

Abstract Drama literature has been the full sign of all available mental currents in many cases as the reason for its vast correlation with the community through implementation on the scene. we can especially see this property in intellectual writers works with a political point of view. One of these points of view is a postcolonial theory, that examines the low east mental fundamentals contrast with high west and tries to show the output discourse of this contrast between colonization and colony. However, the battle with colonization and its politics every time has been a basic worry of Iranian intellectual fighters in the present era, but sometimes, their artistic works, such as film drama, , poem, and so on, have been written according to these thoughts. There fore one of the people who has a place in Iran drama and story literature and the people who had a trend in fighting with Pahlavi era dictatorial and colonial politics is Mr.Gholamhosain Saedi. In this research, this writer, Mahasal drama characteristics has been analyzed according to postcolonial theories and the work result, shows the correct and intellectual characteristics and their potential and power in presenting the writer central idea, that means, the colonization politics. How ever Mr. Saedi has been considered more than in postcolonial, he also , has paid attention to more careful and finer details in colonizer and colony discourse, that comes to the bigger domain of political and social and anthropology sciences.