بررسی نقش کاهش حدت بینایی، اختلال حساسیت کانتراست و اختلال میدان بینایی در تصادفات رانندگی و توصیه هایی جهت بهبود این عوامل

مقدمه و اهداف یکی از الزامات رانندگی مطمئن، داشتن بینایی خوب و قوی است. برخی اختلالات بینایی، می تواند خطر تصادفات رانندگی را افزایش دهد؛ لذا مقاله حاضر به بررسی نقش کاهش حدت بینایی، اختلال حساسیت کانتراست و اختلال میدان بینایی در تصادفات و توصیه هایی که جهت بهبود این عوامل در رانندگان و مسیر جاده ها و راه ها می توان انجام داد، می پردازد. مواد و روش ها مقاله حاضر نوعی مطالعه مروری است که در آن جمع آوری اطلاعات از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی google scholar، pubmed و scopus، محدود به زبان انگلیسی و بدون محدودیت زمان و با استفاده از کلمات کلیدی حساسیت کانتراست، میدان بینایی، عینک نامناسب، تصادف رانندگی و اختلال بینایی به صورت جداگانه و توام انجام شد. یافته ها در صورت وجود ارتباط بین حدت بینایی و تصادفات رانندگی، آن ارتباط بسیار ضعیف می باشد. همچنین رابطه ی مستقیمی بین اختلال حساسیت کانتراست با میزان تصادفات رانندگی وجود دارد. نقص میدان بینایی اگر به صورت دوچشمی و شدید باشد، می تواند خطر تصادفات رانندگی را افزایش دهد. اقداماتی که در جهت بهبود این عوامل انجام شده است بیشتر در قالب توصیه هایی به رانندگان و تغییر روند غربالگری می باشد. نتیجه گیری اختلال حدت بینایی رابطه ی ضعیفی با میزان تصادفات رانندگی دارد. محققین در مورد رابطه ی مستقیم اختلال میدان بینایی و تصادفات رانندگی به نظر واحدی نرسیده و برخی عقیده دارند بررسی این موضوع بی نتیجه است، اما در بین عوامل بررسی شده، حساسیت کانتراست نسبت به دو فاکتور دیگر تاثیر بیشتری بر تصادفات رانندگی دارد. لذا نیاز به انجام مطالعات وسیع تر برای شناسایی و کاهش عوامل ایجادکننده ی اختلال حساسیت کانتراست، ضروری می باشد.