مقایسه تاثیر دو شیوه تمرینی توانبخشی تداومی و تناوبی پیشرونده فردی بر برخی از عوامل ساختاری و عملکردی بطن چپ بیماران قلبی پس از جراحی بای پس عروق کرونر (cabg)

مقدمه و اهداف بیماران قلبی بعد از عمل جراحی به برنامه های توانبخشی نیاز دارند. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات تناوبی و تداومی بر عوامل ساختاری بیماران قلبی پس از جراحی بای پاس عروق کرونری بود. مواد و روش ها بدین منظور 33 بیمار post cabg (میانگین سنی: 9.50±58.33 سال و میانگین شاخص توده بدنی: 3.55±27.05 کیلوگرم بر متر مربع) به 3 گروه تمرین تداومی هوازی (12=n)، تمرین تناوبی هوازی (12=n) و کنترل (9=n) تقسیم شدند. طول دوره برنامه 8 هفته و تواتر جلسات 3 جلسه در هفته بود. برای بررسی عوامل ساختاری از اکوکاردیوگرافی استفاده شد. برای بررسی نتایج از آزمون آماری t زوجی و آزمون تحلیل واریانس یک سویه استفاده شد.یافته هانتایج نشان داد برنامه تمرین ورزشی تداومی و تناوبی تاثیر معناداری بر اندازه بطن چپ در زمان سیستول (تداومی، p=0.13، تناوبی p=0.01) دارند. همچنین در اثر برنامه تمرین ورزشی تداومی و تناوبی اندازه بطن چپ در زمان دیاستول و کسر جهشی افزایش یافت، ولی این میزان افزایش از لحاظ آماری معنادار نبود (اندازه بطن چپ در زمان دیاستول: تداومی p=0.33، تناوبی p=0.13، کسر جهشی: تداومی p=0.48، تناوبی p=0.18). نتیجه گیری انجام تمرینات ورزشی هوازی پیشرونده تداومی و تناوبی منتخب فواید مطلوبی بر ساختار و عملکرد بطن چپ بیماران post cabg به همراه دارد.