تاثیر تمرینات پیلاتس بر برخی متغیرهای کینماتیک اندام تحتانی زنان میانسال سالم و کم‌تحرک در حین راه رفتن

مقدمه و اهداف افزایش سن، موجب کاهش عملکرد فیزیولوژیکی بدن می شود و راه رفتن افراد را با اختلال مواجه می سازد. از طرف دیگر بنا بر برخی مطالعات، فعالیت جسمانی منظم باعث به تاخیر انداختن این اختلالات می شود. از این رو هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس بر برخی پارامترهای کینماتیک اندام تحتانی زنان میانسال سالم و کم تحرک در حین راه رفتن بود. مواد و روش ها 20 زن میانسال سالم و کم تحرک با دامنه سنی 50-45 سال برای شرکت در تحقیق حاضر به صورت هدفمند انتخاب شدند. در پیش آزمون، بعد از قرارگیری آزمودنی روی تردمیل، به مدت یک دقیقه به گام برداری پرداخت، سپس گام های برداشته شده در 30 ثانیه انتهایی آزمودنی ها به وسیله سیستم سه بعدی آنالیز حرکت با 6 دوربین و با سرعت 120 هرتز ثبت شد. سپس آزمودنی ها به مدت هشت هفته برنامه تمرینی پیلاتس را انجام دادند و پس از آن پس آزمون مشابه با پیش آزمون اجرا شد. پردازش داده ها با نرم افزار کورتکس صورت گرفت و سپس پارامترهای مورد نظر شامل دامنه حرکتی مفاصل ران، زانو و مچ پا در مرحله سوینگ و استانس، زوایای مفاصل ران زانو و مچ پا در لحظه برخورد پاشنه با زمین و جدا شدن پنجه و نیز پارامتر طول گام استخراج شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها به وسیله نرم افزار spss22 و با استفاده از آزمون تی همبسته در سطح معناداری 05/0 انجام گرفت. یافته ها نتایج آزمون تی همبسته نشان داد تفاوت معناداری در پارامترهای بررسی شده وجود ندارد. نتیجه گیری با توجه به نتایج تحقیق حاضر، هشت هفته تمرینات منتخب پیلاتس بر کینماتیک اندام تحتانی در حین راه رفتن زنان میانسال سالم و کم‌تحرک تاثیرگذار نبود. عدم تاثیرگذاری تمرینات احتمالا به دلیل این است که افراد میانسال نسبت به افراد سالمند کمتر تحت تاثیر عوارض فیزیولوژیکی افزایش سن قرار دارند و عملکرد راه رفتن آن ها هنوز با اختلال مواجه نشده است.