بررسی تاثیر بازخورد بینایی در حفظ تعادل ایستای کودکان فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک و مقایسه آن با کودکان سالم

مقدمه و اهداف چگونگی تاثیر درون داد بینایی در تعادل ایستا و اثربخشی استفاده از بازخورد بینایی از آینه در حفظ تعادل ایستای کودکان فلج مغزی بحث برانگیز است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر بازخورد بینایی در حفظ تعادل ایستای کودکان فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک و مقایسه آن در کودکان با رشد طبیعی است. مواد و روش ها شرکت کننده ها شامل 15 کودک فلج مغزی دای پلژیک اسپاستیک و 15 کودک با رشد طبیعی بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. از افراد خواسته شد تا با پای برهنه به مدت 60 ثانیه در حالت های چشم بسته، چشم باز و بازخورد بینایی از آینه بر روی فورس پلیت بایستند. از آزمون های t مستقل و t زوجی به منظور تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها در حالت های چشم باز، چشم بسته و بازخورد بینایی از آینه، در گروه کودکان سالم در مقایسه با کودکان فلج مغزی تنها در پارامترهای نوسان مرکز فشار در صفحات داخلیخارجی و قدامیخلفی تفاوت معنادار بود (0.05≤p). در مقایسه دو حالت چشم بسته و چشم باز، در گروه کودکان فلج مغزی تنها در پارامترهای نوسان مرکز فشار در صفحه ی داخلیخارجی (03. =p) و طول مسیر مرکز فشار در صفحه ی داخلیخارجی (01. =p) تفاوت معنادار بود (0.05≤p ). در مقایسه دو حالت چشم بسته و چشم باز، در گروه کودکان سالم تنها در پارامتر سرعت مرکز فشار در صفحه ی داخلیخارجی تفاوت معنادار بود (0.05≤p). نتیجه گیری کودکان فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک و کودکان با رشد طبیعی جهت حفظ تعادل ایستا به میزان مشابه وابسته به اطلاعات درون داد بینایی هستند. همچنین استفاده از آینه منجر به کاهش توانایی تعادل ایستای فرد شده و استفاده از آن به عنوان یک گزینه درمانی در بهبود تعادل ایستای کودکان فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک گزینه مناسبی به نظر نمی رسد.