کاربرد مقیاس «فعالیت های روزمره زندگی در اختلالات دهلیزی(vadl)»در بررسی محدودیت عملکردی بیماران با اختلالات دهلیزی

یکی از مهمترین وظایفی که سیستم کنترل وضعیتی بدن انسان انجام میدهد، حفظ تعادل است و با اهمیت ترین بخش آن، سیستم دهلیزی می‌باشد. در صورت وجود هر گونه اختلال در سیستم دهلیزی، علائمی مانند سرگیجه، گیجی و عدم‌تعادل ایجاد خواهد شد. این علایم و عدم تحمل آن می‌تواند منجر به محدودیت عملکردی ، و قصور در انجام وظایف روزمره زندگی می‌شود. در نتیجه میزان وابستگی به دیگران افزایش می‌یابد. بنابراین ضروری است که برای طرح ریزی درمان میزان تاثیر اختلال تعادلی بر شیوه زندگی و ناتوانی درک شده توسط بیمار را دریابیم. شایان توجه است که این اطلاعات از طریق هیچ‌کدام از آزمونهای تعادلی و عملکردی بدست نمی‌آید. در این رابطه، پرسشنامه‌های استاندارد شده‌ی متعددی وجود دارند که میزان تاثیر اختلال تعادلی بر عملکرد فرد را بررسی می‌کنند ولی از لحاظ هدف و مفهوم با هم متفاوت هستند. vadl یکی از مقیاس‌های بین‌المللی خودارزیابی است که برای تعیین سطح محدودیت عملکردی یا ناتوانی بیماران با اختلال دهلیزی به‌کار می‌رود. و راهنمای مناسبی برای طرح‌ریزی درمان و توانبخشی وستیبول می‌باشد.مواد و روشها:«فعالیت های روزمره زندگی در اختلالات دهلیزی(vadl)» در بررسی محدودیت عملکردی بیماران با اختلالات دهلیزی، کلیه مقالات موجود در این زمینه از سال 1983 تا 2015 میلادی در پایگاههای اطلاعاتی science direct, ebsco, pubmed, pmc, google scholar, elsevier, ovid, proquest, scopus and springer مورد بازنگری قرار گرفت.یافته ها: افزون بر 300 مقاله با موضوعات مرتبط با ارزیابی عملکردی در اختلالات دهلیزی و اختلالات دهلیزی، فعالیت های روزمره زندگی، کیفیت زندگی و پرسش نامه های اختلالات دهلیزی در پایگاه های اطلاعاتی مذکور قابل دستیابی بود. در نهایت از 32 مقاله به صورت کامل و 6 مقاله به صورت خلاصه پژوهشی برای نگارش مقاله حاضر استفاده شد. به منظور بررسی مروری کاربرد مقیاس نتیجه گیری: با توجه به اینکه روانسنجی نسخه فارسی مقیاس vadl تاکنون در ایران انجام نشده، اجرای فرآیند ترجمه، انطباق فرهنگی و بررسی روایی و پایایی مقیاس vadl ضروری به نظر میرسد.